| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 45 |
|
| وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (265) |
| و مثل آنان که مالشان را در راه خشنودي خدا انفاق کنند و با کمال اطمينان خاطر، دل به لطف خدا شاد دارند مثل بوستاني است که در زمين بلندي باشد و بر آن باران زيادي به موقع ببارد و حاصلي دو چندان (که منتظرند) دهد، و اگر باران زياد نيايد، اندک بارد (تا باز به ثمر رسد)، و خدا (به کار شما) بيناست. (265) |
| أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (266) |
| آيا هيچ يک از شما خواهد که او را باغي باشد از درخت خرما و انگور و زير آن درختان جويهاي روان، و در آن هرگونه ميوه موجود باشد، آن گاه ضعف و پيري بدو فرا رسد و او را فرزندان خرد و ناتوان باشد، پس در باغ او بادي آتشبار افتد و همه بسوزد؟ (حال کسي که به ريا انفاق کند بدين ماند). خداوند آيات خود را براي شما اين چنين روشن بيان کند، باشد که (در مآل کارها و حقيقت احوال) فکر کنيد. (266) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (267) |
| اي اهل ايمان، انفاق کنيد از بهترين آنچه اندوخته‌ايد، و از آنچه براي شما از زمين مي‌رويانيم، و بدها را براي انفاق در نظر نگيريد، در صورتي که خود شما جنس بد را نستانيد مگر آنکه از بدي آن چشم پوشي کنيد؛ و بدانيد که خدا بي‌نياز و ستوده صفات است. (267) |
| الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (268) |
| شيطان شما را وعده فقر و بي‌چيزي دهد و به کارهاي زشت و بخل وادار کند، و خدا به شما وعده آمرزش و احسان دهد، و خدا را رحمت بي‌منتهاست و (به همه امور جهان) داناست. (268) |
| يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ (269) |
| خدا فيض حکمت را به هر که خواهد عطا کند، و هر که را به حکمت و دانش رسانند در باره او مرحمت و عنايت بسيار کرده‌اند، و اين حقيقت را جز خردمندان متذکر نشوند. (269) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |