| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 45 |
|
| وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (265) |
| و داستان کسانى که اموال خود را براى طلب رضاى خدا و تثبيت نفوس خويش انفاق مى کنند مانند اين است که بوستانى در زمين بلندى باشد و بارانى درشت قطره به آن برسد و ثمره اش را دو برابر بياورد و اگر بارانى درشت قطره هم به آن نرسد نم نم بارانى [به آن برسد ]و خدا به آنچه مى کنيد بيناست. (265) |
| أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (266) |
| آيا يکى از شما دوست مى دارد که باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد که از پائين آن نهرها جارى باشد و براى او در آن، از همه گونه ميوه ها وجود داشته باشد، در حاليکه به پيرى رسيده و فرزندانى ناتوان داشته باشد، پس گردبادى آتشبار به آن برسد و بسوزد؟ [چنين است حال کسى که انفاقش با منّت و آزار و ريا همراه باشد ]خدا آيات خود را اينگونه براى شما بيان مى کند، باشد که بينديشيد. (266) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (267) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! از جنس مرغوب آنچه به دست آورده ايد و از آنچه براى شما از زمين بيرون آورده ايم انفاق کنيد، و آهنگ آن نکنيد که از جنس نامرغوب انفاق کنيد با اينکه خودتان حاضر نيستيد آن را بگيريد مگر اينکه در مورد آن چشم پوشى کنيد، و بدانيد که خدا بى نياز و ستوده است. (267) |
| الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (268) |
| شيطان شما را [هنگام انفاق ]به تهيدستى تهديد مى کند و به کارهاى بسيار قبيح [مانند بخل ]فرمانتان مى دهد ولى خدا به شما وعده آمرزشى از جانب خود و فزونى اى [در مال ]مى دهد; و خدا گشايشمند و داناست. (268) |
| يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ (269) |
| حکمت را به هر که بخواهد مى دهد، و هر کس حکمت به او داده شود قطعاً خير فراوانى به وى داده شده است و جز خردمندان متذکرّ نمى شوند. (269) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |