| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 133 |
|
| فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (45) |
| پس سپاس پروردگار جهانيان را که ريشه ستمکاران برکنده شد. (45) |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46) |
| بگو: آيا مى‌دانيد که اگر اللّه گوش و چشمان شما را باز ستاند و بر دلهايتان مهر نهد چه خدايى جز اللّه آنها را به شما باز مى‌گرداند؟ بنگر که آيات خدا را چگونه به شيوه‌هاى گوناگون بيان مى‌کنيم. باز هم روى برمى‌تابند. (46) |
| قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) |
| بگو: چه مى‌بينيد، اگر عذاب خدا به ناگاه يا آشکارا بر شما فرود آيد، آيا جز ستمکاران هلاک مى‌شوند؟ (47) |
| وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (48) |
| ما پيامبران را جز براى مژده‌دادن يا بيم‌کردن نمى‌فرستيم. پس هر کس که ايمان آورد و کار شايسته کرد، بيمناک و محزون نمى‌شود. (48) |
| وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49) |
| و به کسانى که آيات ما را تکذيب کرده‌اند، به کيفر نافرمانيشان، عذاب خواهد رسيد. (49) |
| قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50) |
| بگو: به شما نمى‌گويم که خزاين خدا نزد من است. و علم غيب هم نمى‌دانم. و نمى‌گويم که فرشته‌اى هستم. تنها از چيزى پيروى مى‌کنم که بر من وحى شده است. بگو: آيا نابينا و بينا يکسانند؟ چرا نمى‌انديشيد؟ (50) |
| وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51) |
| آگاه ساز به اين کتاب، کسانى را که از گردآمدن بر آستان پروردگارشان هراسناکند، که ايشان را جز او هيچ ياورى و شفيعى نيست. باشد که پرهيزگارى پيشه کنند. (51) |
| وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ (52) |
| کسانى را که هر بامداد و شبانگاه پروردگار خويش را مى‌خوانند و خواستار خشنودى او هستند، طرد مکن. نه چيزى از حساب آنها بر عهده تو است و نه چيزى از حساب تو بر عهده ايشان. اگر آنها را طرد کنى، در زمره ستمکاران درآيى. (52) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |