| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 23 |
|
| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (146) |
| گروهي که ما بر آنها کتاب فرستاديم، (محمد صلّي اللّه عليه و آله و سلّم و حقّانيّت) او را به خوبي مي‌شناسند همان گونه که فرزندان خود را، و لکن گروهي از آنان (از راه عناد) حق را کتمان مي‌کنند در صورتي که علم به آن دارند. (146) |
| الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (147) |
| حق همان است که از طرف خدا به سوي تو آمد، پس هيچ شبهه به دل راه مده. (147) |
| وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (148) |
| هر کسي را راهي است به سوي حق که بدان راه يابد (يا قبله‌اي است که به آن روي آورد) پس بشتابيد به خيرات که هر کجا باشيد همه شما را خداوند (به عرصه محشر) خواهد آورد و محققا خدا بر همه چيز تواناست. (148) |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (149) |
| و از هر کجا و به سوي هر ديار بيرون شدي (در نماز) روي به طرف کعبه آور، و اين دستور قبله بر وجه صواب و به امر خداست و خدا از کار شما غافل نيست. (149) |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي وَلِأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (150) |
| و از هر جا و به هر ديار بيرون شدي روي به جانب کعبه کن و شما مسلمين هم به هر کجا بوديد روي بدان جانب کنيد تا مردم به حجّت و مجادله بر شما زبان نگشايند-جز گروه ستمکار (معاند) که از (جدل و گفتگوي) آنان هم نينديشيد و از (نافرماني) من بترسيد-و تا نعمت و رحمتم را براي شما به حد کمال رسانم، و باشد که (به طريق صواب) راه يابيد. (150) |
| كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ (151) |
| چنانکه در ميان شما رسولي از خودتان فرستاديم که آيات ما را براي شما تلاوت مي‌کند و نفوس شما را (از پليدي جهل) پاک و منزّه مي‌گرداند و به شما تعليم کتاب و حکمت مي‌دهد و آنچه را نمي‌دانيد به شما مي‌آموزد. (151) |
| فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ (152) |
| پس مرا ياد کنيد تا شما را ياد کنم و شکر نعمت من به جاي آريد و کفران نعمت من نکنيد. (152) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (153) |
| اي اهل ايمان، (در پيشرفت کار خود) از صبر و مقاومت کمک گيريد و به ذکر خدا و نماز توسّل جوييد که خدا با صابران است. (153) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |