فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 6

سوره مبارکه الانعام

صفحه 135
وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (60)
اوست آن که شما را در شب ( آن گاه که مى خوابيد ) برمى گيرد در حالى که مى داند در روز چه دستاوردى داشته ايد ، سپس در روز ( آن گاه که بيدار مى شويد ) شما را برمى انگيزد تا سرآمدى که معين شده است سپرى گردد ; آن گاه پس از پايان يافتن سرآمدتان بازگشت شما به سوى اوست ، سپس شما را از حقيقت کارهايى که مى کرديد آگاه مى کند . (60)
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ (61)
و اوست که بر بندگان خويش چيره است در حالى که مافوق آنهاست و بر آنان احاطه دارد ، و بر شما فرشتگانى مى فرستد که از بلاهاى ويرانگر نگاهتان دارند ; تا آن گاه که مرگ يکى از شما فرارسد ، فرستادگان ما جان او را مى گيرند و در اين کار کوتاهى نمى کنند . (61)
ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (62)
و پس از آن که آدميان مردند برانگيخته مى شوند و به سوى خدا که مولاى حقيقى آنان است بازگردانده مى شوند . همگان بدانند که فرمانروايى تنها از آنِ اوست و او سريع ترين حسابرسان است . (62)
قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (63)
بگو : چه کسى شما را از دشوارى هايى که در تاريکى هاى خشکى و دريا برايتان پديد مى آيد رهايى مى بخشد ؟ آنگاه شما او را آشکارا و با فروتنى و نيز در نهان مى خوانيد که اگر ما را از اين مهلکه نجات بخشد بى گمان از سپاسگزاران او خواهيم شد . (63)
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64)
بگو : خداست که شما را از آن سختى ها و از هر اندوه ديگرى نجات مى بخشد ، آن گاه شما پيمان خود را مى شکنيد و همچنان براى او شريک مى پنداريد . (64)
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (65)
بگو : خداست که مى تواند از فراز سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را به صورت فرقه ها و گروه هاى مختلف به هم اندازد و گزند برخى از شما را به برخى ديگر بچشاند . بنگر که چگونه نشانه ها را به سوى انديشه ها مى گردانيم ، باشد که آنان بفهمند . (65)
وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (66)
اى پيامبر ، قوم تو عذاب الهى را دروغ انگاشتند در حالى که آن راست و درست است . به آنان بگو : من عهده دار امور شما نيستم تا بتوانم شما را از تکذيب حق بازدارم . (66)
لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (67)
هر خبرى هنگام وقوعى دارد که در آن ظرف تحقق خواهد يافت ، و به زودى خواهيد دانست چه کيفرى براى خود آماده ساخته ايد . (67)
وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (68)
و چون ببينى که کسانى از روى انکار و تمسخر در آيات ما فرو مى روند از آنان روى برتاب تا در سخنى ديگر غير از آن درآيند ; و اگر شيطان تو را به فراموشى انداخت و در آن حال با آنان نشستى ، پس از يادآورى با آن مردم ستمگر منشين . (68)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 135صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی