| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 78 |
|
| لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (7) |
| مردان از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان باقى گذاشته اند سهمى دارند، و زنان نيز از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان باقى گذاشته اند سهمى دارند، خواه آن مال کم باشد يا زياد، که اين سهمى مقرّر است. (7) |
| وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا (8) |
| و هنگامى که خويشاوندان و يتيمان و مسکينان بر سر تقسيم [ارث ]حاضر شدند چيزى از آن به ايشان عطا کنيد و يا آنان سخنى پسنديده بگوئيد. (8) |
| وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (9) |
| و کسانى که اگر پس از خود فرزندانى ناتوان برجاى بگذارند بر [تباه شدن ]آنان مى ترسند، بايد [از تضييع حقوق يتيمان ]بيم داشته باشند; پس بايد از خدا پروا کنند و بايد سخنى استوار بگويند. (9) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا (10) |
| همانا کسانى که اموال يتيمان را به ستم مى خورند جز اين نيست که شکم خود را از آتش پر مى کنند و به زودى در آتشى برافروخته خواهند سوخت. (10) |
| يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (11) |
| خدا به شما درباره فرزندانتان سفارش مى کند که سهم پسر [از ارث ]به قدر سهم دو دختر است. پس اگر فرزندان فقط دختر و بيش از دو تن باشند، دو سوّم ترکه سهم آنان است، و اگر يکى باشد نصف ترکه سهم او است. و سهم هر يک از پدر و مادر متوفىّ اگر فرزندى داشته باشد يک ششم است. پس اگر فرزندى نداشته باشد و فقط پدر و مادرش از او ارث ببرند سهم مادرش يک سوّم است. پس اگر برادرانى داشته باشد سهم مادرش يک ششم است. [اين تقسيم ارث ]بعد از [تنفيذ ]وصيّتى است که او مى کند يا دينى [که استثنا ميشود]. شما نمى دانيد پدران و فرزندانتان [که وفات مى يابند ]کدامشان برايتان نفع بيشترى دارند [ولى بدانيد که در راه خير وصيّت مى کند براى شما نفع معنوى بيشترى دارد. اين سهم بندى ارث حکمى است قطعى از جانب خدا. همانا خدا دانا و حکيم است. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |