| سوره 48 | سوره مبارکه الفتح | صفحه 514 |
|
| وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا (24) |
| و او است آن که در درون مکّه بعد از آن که شما را بر آنان پيروز کرد، دست هاى آنان را از شما و دست هاى شما را از آنان باز داشت و خدا به آنچه مى کنيد بينااست. (24) |
| هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ ۚ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُؤْمِنَاتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَئُوهُمْ فَتُصِيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (25) |
| آنان بودند که کفر ورزيدند و شما را از مسجدالحرام و قربانى هاى بازداشته شده را از رسيدن به محلّ خود منع کردند و اگر مردانى مؤمن و زنانى مؤمن که شما آنان را نمى شناختيد [در مکّه ]نبودند که ممکن بود ندانسته پايمالشان کنيد و از بابت آنها مکروهى به شما برسد [اذن جنگ به شما داده مى شد، ولى چنين نشد] تا خداوند هر که را بخواهد به رحمت خود در آورد، اگر مؤمنان و کافران از هم جدا بودند کافرانشان را [با شمشير شما] به عذابى دردآور معذّب مى کرديم. (25) |
| إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَىٰ وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (26) |
| [بازداشتن شما از مسجدالحرام] وقتى بود که کافران تعصّب [آن هم] تعصّب جاهليّت را در قلب هاى خود جا داده بودند; پس خداوند [براى جلوگيرى از جنگ] آرامش خود را بر رسولش و بر مؤمنان نازل کرد و کلمه تقوا را ملازم آنان ساخت و آنها به آن سزاوارتر و اهل آن بودند و خدا به هر چيزى دانا است. (26) |
| لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا (27) |
| همانا خداوند آن رؤيا را براى رسول خود به حق رؤياى صادقه قرار داد; حتماً شما به خواست خدا با ايمنى به مسجدالحرام در مى آييد در حالى که سرهاى خود را تراشيده و موى کوتاه کرده و ترسى نداشته باشيد، پس او دانست آنچه را شما ندانستيد و غير از اين، فتحى نزديک را [در خيبر براى شما ]مقرّر کرد. (27) |
| هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا (28) |
| او است آن کس که رسول خود را همراه با هدايت و دين حقّ فرستاد تا آن را بر همه دين ها پيروزى دهد و همين کافى است که خداوند گواه باشد. (28) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |