| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 134 |
|
| وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِيَقُولُوا أَهَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنْ بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ (53) |
| و بدينگونه بعضى از آنان را (مستکبران را) به وسيله بعضى ديگر (مؤمنان فقير) امتحان کرديم تا سرانجام بگويند: آيا اينانند که از ميان ما خدا بر آنان انعام کرده (توفيق ايمان داده) است؟ آيا خدا شاکران را بهتر نمى شناسد؟ (53) |
| وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (54) |
| و چون کسانى که به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند بگو: سلام بر شما پروردگارتان اين رحمت را بر خود مقرّر کرده است که هر که از شما از روى جهالت کار بدى بکند سپس بعد از آن توبه کند و به صلاح آيد [او را مى بخشد زيرا ]او آمرزگار و رحيم است. (54) |
| وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ (55) |
| و بدينگونه آيات را توضيح مى دهيم تا [حقايق معلوم گردد ]راه مجرمان آشکار شود. (55) |
| قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ قُلْ لَا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (56) |
| بگو: همانا من نهى شده ام از اينکه معبودانى را که شما جز خدا مى خوانيد پرستش کنم، بگو: من از هوس هاى شما پيروى نمى کنم که در آن صورت گمراه شده ام و از هدايت يافتگان نخواهم بود. (56) |
| قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَكَذَّبْتُمْ بِهِ ۚ مَا عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ (57) |
| بگو: من بر حجّتى روشن از پروردگار خود استوارم و شما آن را تکذيب کرده ايد. آن [عذابى ]که تعجيل در آن را طلب مى کنيد در اختيار من نيست، حکم، جز براى خدا نيست. حق را [از باطل ]جدا مى کند و او بهترين جداکنندگان است. (57) |
| قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ (58) |
| بگو: اگر آنچه تعجيل در آن را طلب مى کنيد در اختيار من بود [آن را نازل مى کردم و] کار، ميان من و شما تمام مى شد و خدا به ظالمان داناتر است. (58) |
| ۞ وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (59) |
| و خزانه هاى غيب فقط نزد او است، جز او کسى آنها را نمى داند، و آنچه را در خشکى و درياست مى داند و هيچ برگى نمى افتد مگر اينکه آن را مى داند و هيچ دانه اى در تاريکى هاى زمين و هيچ تر و خشکى نيست مگر اينکه در کتابى آشکار (لوح محفوظ) ياور ثبت است. (59) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |