سوره 38 | سوره مبارکه ص | صفحه 456 |
|
وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (43) |
و خانوادهاش را به او بخشيديم، و همانند آنها را بر آنان افزوديم، تا رحمتي از سوي ما باشد و تذکري براي انديشمندان. (43) |
وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ (44) |
(و به او گفتيم:) بستهاي از ساقه هاي گندم (يا مانند آن) را برگير و با آن (همسرت را) بزن و سوگند خود را مشکن! ما او را شکيبا يافتيم، چه بنده خوبي که بسيار بازگشتکننده (به سوي خدا) بود! (44) |
وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ (45) |
و به خاطر بياور بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را، صاحبان دستها(ي نيرومند) و چشمها(ي بينا)! (45) |
إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (46) |
ما آنها را با خلوص ويژهاي خالص کرديم، و آن يادآوري سراي آخرت بود! (46) |
وَإِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ (47) |
و آنها نزد ما از برگزيدگان و نيکانند! (47) |
وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ وَكُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ (48) |
و به خاطر بياور (اسماعيل) و (اليسع) و (ذا الکفل) را که همه از نيکان بودند! (48) |
هَٰذَا ذِكْرٌ ۚ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (49) |
اين يک يادآوري است، و براي پرهيزکاران فرجام نيکويي است: (49) |
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ (50) |
باغهاي جاويدان بهشتي که درهايش به روي آنان گشوده است، (50) |
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ (51) |
در حالي که در آن بر تختها تکيه کرده اند و ميوه هاي بسيار و نوشيدنيها در اختيار آنان است! (51) |
۞ وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (52) |
و نزد آنان همسراني است که تنها چشم به شوهرانشان دوختهاند، و همسن و سالند! (52) |
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (53) |
اين همان است که براي روز حساب به شما وعده داده ميشود (وعده اي تخلف ناپذير)! (53) |
إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ (54) |
اين روزي ما است که هرگز آن را پاياني نيست! (54) |
هَٰذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ (55) |
اين (پاداش پرهيزگاران است)، و براي طغيانگران بدترين محل بازگشت است: (55) |
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ (56) |
دوزخ، که در آن وارد ميشوند، و چه بستر بدي است! (56) |
هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاقٌ (57) |
اين نوشابه (حميم) و (غساق) است [= دو مايع سوزان و تيره رنگ] که بايد از آن بچشند! (57) |
وَآخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ (58) |
و جز اينها کيفرهاي ديگري همانند آن دارند! (58) |
هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ (59) |
(به آنان گفته ميشود:) اين گروهي است که همراه شما وارد دوزخ ميشوند (اينها همان سران گمراهيند)، خوشامد بر آنها مباد، همگي در آتش خواهند سوخت! (59) |
قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ ۖ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ الْقَرَارُ (60) |
آنها (به روساي خود) ميگويند: (بلکه خوشامد بر شما مباد که اين عذاب را شما براي ما فراهم ساختيد! چه بد قرارگاهي است اينجا!) (60) |
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (61) |
(سپس) ميگويند: (پروردگارا! هر کس اين عذاب را براي ما فراهم ساخته، عذابي مضاعف در آتش بر او بيفزا!) (61) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |