سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 290 |
|
وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا (76) |
و نزديک بود (با نيرنگ و توطئه) تو را از اين سرزمين بلغزانند، تا از آن بيرونت کنند! و هرگاه چنين ميکردند، (گرفتار مجازات سخت الهي شده،) و پس از تو، جز مدت کمي باقي نميماندند! (76) |
سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا (77) |
اين سنت (ما در مورد) پيامبراني است که پيش از تو فرستاديم، و هرگز براي سنت ما تغيير و دگرگوني نخواهي يافت! (77) |
أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا (78) |
نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريکي شب [= نيمه شب] برپا دار، و همچنين قرآن فجر [= نماز صبح] را، چرا که قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است! (78) |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا (79) |
و پاسي از شب را (از خواب برخيز، و) قرآن (و نماز) بخوان! اين يک وظيفه اضافي براي توست، اميد است پروردگارت تو را به مقامي در خور ستايش برانگيزد! (79) |
وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا (80) |
و بگو: (پروردگارا! مرا (در هر کار،) با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز! و از سوي خود، حجتي ياري کننده برايم قرار ده!) (80) |
وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (81) |
و بگو: (حق آمد، و باطل نابود شد، يقينا باطل نابود شدني است!) (81) |
وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (82) |
و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براي مومنان، نازل ميکنيم، و ستمگران را جز خسران (و زيان) نميافزايد. (82) |
وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا (83) |
هنگامي که به انسان نعمت ميبخشيم، (از حق) روي ميگرداند و متکبرانه دور ميشود، و هنگامي که (کمترين) بدي به او ميرسد، (از همه چيز) مايوس ميگردد! (83) |
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا (84) |
بگو: (هر کس طبق روش (و خلق و خوي) خود عمل ميکند، و پروردگارتان کساني را که راهشان نيکوتر است، بهتر ميشناسد. ) (84) |
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (85) |
و از تو درباره (روح) سوال ميکنند، بگو: (روح از فرمان پروردگار من است، و جز اندکي از دانش، به شما داده نشده است!) (85) |
وَلَئِنْ شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا (86) |
و اگر بخواهيم، آنچه را بر تو وحي فرستادهايم، از تو ميگيريم، سپس کسي را نمييابي که در برابر ما، از تو دفاع کند. (86) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |