سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 55 |
|
هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ (38) |
آنجا بود که زکريّا پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا! از نزد خود نسلى پسنديده به من ببخش، همانا تو شنونده دعائى. (38) |
فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ (39) |
پس فرشتگان در حالى که او در محراب به نماز ايستاده بود ندايش کردند که خدا تو را بشارت مى دهد به يحيى که کلمه اى از خدا (عيسى) را تصديق مى کند و آقا و پارسا و پيامبرى از صالحان است. (39) |
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ (40) |
گفت: پروردگارا! چگونه براى من پسرى خواهد بود در حالى که بزرگسال شده ام و زن من نازا است؟ گفت: اينگونه خدا هر چه بخواهد انجام مى دهد. (40) |
قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ (41) |
گفت: پروردگارا! براى من نشانه اى قرار ده. گفت: نشانه تو اين است که سه روز با مردم جز به اشاره نمى توان سخن گفت و پروردگارت را بسيار ياد کن و در شامگاه و بامداد [او را ]تنزيه نماى. (41) |
وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ (42) |
و [ياد کن ]وقتى را که فرشتگان [به مريم ]گفتند: اى مريم! همانا خدا تو را برگزيده و پاکيزه ساخته و بر زنان جهانيان برترى داده است. (42) |
يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ (43) |
اى مريم! پروردگارت را خاضعانه فرمانبردار باش و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع بگزار. (43) |
ذَٰلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (44) |
اينها از خبرهاى غيب است که آن را به تو وحى مى کنيم. و تو آن گاه که آنان قلم هايشان را به [به قرعه ]مى انداختند تا [بدانند ]کدامشان مريم را کفالت کند نزدشان نبودى. و آنگاه که آنان [در اين باره ]بحث و جدال مى کردند [نيز ]نزدشان نبودى. (44) |
إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (45) |
آن گاه که فرشتگان گفتند: اى مريم! همانا خدا تو را به کلمه اى از جانب خود بشارت مى دهد که نامش مسيح، عيسى بن مريم است و در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربّان است. (45) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |