سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 324 |
|
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (25) |
و پيش از تو هيچ رسولى نفرستاديم مگر اين که به او وحى مى کرديم که معبودى جز من نيست; پس [تنها ]مرا بپرستيد. (25) |
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۚ بَلْ عِبَادٌ مُكْرَمُونَ (26) |
و گفتند: [خداى] رحمان [فرشتگان را ]فرزند گرفته است! منزه است او; [فرشتگان فرزند خدا نيستند ]بلکه بندگانى گرامى هستند. (26) |
لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ (27) |
در سخن بر او پيشى نمى گيرند و آنان تنها به فرمان او عمل مى کنند. (27) |
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ (28) |
آنچه پيش رويشان و آنچه پشت سرشان است مى داند، و جز براى کسى که او رضايت دهد شفاعت نمى کنند، و ايشان از بيم او نگرانند. (28) |
۞ وَمَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلَٰهٌ مِنْ دُونِهِ فَذَٰلِكَ نَجْزِيهِ جَهَنَّمَ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ (29) |
و هر کس از آنان بگويد: من بجز او معبودم، جهنم را به او سزا مى دهيم و ظالمان را اين گونه به سزا مى رسانيم. (29) |
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (30) |
آيا آنان که کافر شدند نديده اند که آسمان ها و زمين بسته بودند و ما آن دو را شکافتيم و هر چيز زنده اى را از آب آفريديم؟ پس آيا ايمان نمى آورند؟ (30) |
وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (31) |
و در زمين کوه هايى استوار خلق کرديم تا آنان را نجنباند; و در آن راه هايى فراخ قرار داديم باشد که [در سفرها ]راه خود را بيابند. (31) |
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا ۖ وَهُمْ عَنْ آيَاتِهَا مُعْرِضُونَ (32) |
و آسمان را سقفى محفوظ قرار داديم و آنان از نشانه هاى آن رويگردانند. (32) |
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (33) |
و او است که شب و روز و خورشيد و ماه را آفريد که هر يک در مدارى شنا مى کنند. (33) |
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِكَ الْخُلْدَ ۖ أَفَإِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ (34) |
و پيش از تو براى هيچ بشرى جاودانگى قرار نداديم، پس آيا اگر تو بميرى آنان جاودانند؟ (34) |
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ (35) |
هر کسى چشنده مرگ است; و شما را به وسيله بدى و خوبى چنان که بايد آزمايش مى کنيم و به سوى ما بازگردانده مى شويد. (35) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |