سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 440 |
|
وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (45) |
و اگر خدا از کردار زشت خلق مؤاخذه کند در پشت زمين هيچ جنبندهاي باقي نگذارد و ليکن (کيفر) خلق را به تأخير ميافکند تا به وقت معيّن (که حکمتش اقتضا کند) و چون هنگام اجل آنان فرا رسد خدا به احوال بندگانش کاملا بيناست (و مقدار مجازات و عفو هر کسي را ميداند). (45) |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يس (1) |
يس (اي سيّد رسولان و اي کاملترين انسان) (1) |
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2) |
قسم به قرآن حکمت بيان. (2) |
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3) |
که تو البته از پيمبران خدايي. (3) |
عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (4) |
که به راهي راست فرستاده شدي. (4) |
تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5) |
(اين قرآن تو کتابي است که) از جانب خداي مقتدر مهربان نازل شده است. (5) |
لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6) |
تا قومي که پدرانشان به کتب آسماني پيشين بيم داده (و وعظ و اندرز) شدند تو هم خود آنها را (به اين قرآن) بيم دهي (و از قهر حق بترساني) که ايشان سخت غافلند. (6) |
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7) |
البته وعده عذاب ما بر اکثر آنان حتمي و لازم گرديد از اين رو ايمان نميآورند. (7) |
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8) |
ما هم بر گردن آنها تا زنخ زنجيرهاي عذاب نهاديم در حالي که (از جهل و عناد مانند شتر) سر بلند کرده و چشم بر بستهاند. (8) |
وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9) |
و (راه خير را) از پيش و پس بر آنها سد کرديم و بر چشم (هوش) شان هم پرده افکنديم پس هيچ (راه حق) نميبينند. (9) |
وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10) |
و تو آنها را بترساني يا نترساني يکسان است (چون دانسته با حق عناد ميورزند) هرگز ايمان نميآورند. (10) |
إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11) |
تو تنها کسي را بترساني و اندرز کني (و سودمند افتد) که پيرو آيات قرآن شده و از (قهر) خداي مهربان به خلوت و در پنهان ميترسد، اينان را به مغفرت خدا و پاداش با لطف و کرم او بشارت ده. (11) |
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (12) |
ما مردگان را باز زنده ميگردانيم و کردار گذشته و آثار وجودي آيندهشان همه را ثبت خواهيم کرد، و در لوح محفوظ و روشن خدا (يا قلب امام خليفة اللّه) همه چيز را به شماره آوردهايم. (12) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |