فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه فولادوند

سوره 78

سوره مبارکه النبا

صفحه 583
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
متقيان را در آن جهان مقام گشايش و هر گونه آسايش است. (31)
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
باغها و تاکستانهاست. (32)
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
و دختران زيباي دلربا که همه در خوبي و جواني مانند يکديگرند. (33)
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
و جامهاي پر از شراب (طهور و انواع نوشابه‌هاي شيرين و خوش). (34)
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
هرگز در آنجا سخن بيهوده و دروغ نشنوند. (35)
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
اين (نعمتهاي ابدي) مزدي به عطاء و حساب پروردگار توست. (36)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
خدايي که آسمانها و زمين و همه مخلوقاتي که در بين آسمان و زمين است بيافريده همان خداي مهربان که (در عين مهرباني) کسي (از قهر و سطوتش) با او به گفتگو نتواند لب گشود. (37)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
روزي که آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخيزند و هيچ کس سخن نگويد جز آن کسي که خداي مهربانش به سخن اذن دهد و او سخن به صواب گويد (و به اذن خدا شفاعت گنهکاران کند). (38)
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
چنين روز حتمي و محقق خواهد بود، پس هر که مي‌خواهد نزد خداي خود (در آن روز) مقام و منزلتي يابد (امروز در راه ايمان و طاعت بکوشد). (39)
إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا (40)
ما شما را از روز عذاب که نزديک است ترسانيده و آگاه ساختيم، روزي که هر کس هر چه کرده در پيش روي خود حاضر بيند و کافر در آن روز گويد که اي کاش خاک بودم (تا چنين به آتش کفر خود نمي‌سوختيم). (40)
سوره 79

سوره مبارکه النازعات

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1)
قسم به فرشتگاني که (جان کافران را) به سختي بگيرند. (1)
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2)
قسم به فرشتگاني که (جان اهل ايمان را) به آسايش و نشاط ببرند. (2)
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3)
و قسم به فرشتگاني که با کمال سرعت (فرمان حق را) انجام دهند. (3)
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4)
قسم به فرشتگاني که (درنظم عالم) بر هم سبقت گيرند. (4)
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5)
قسم به فرشتگاني که (به فرمان حق) به تدبير نظام خلق مي‌کوشند (که قيامتي و حشري خواهد آمد). (5)
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6)
روزي که آن لرزاننده (يعني نفخه صور الهي، جهان را) بلرزاند. (6)
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7)
و لرزاننده ديگر (يعني نفخه صور ديگر) از پي آن در آيد. (7)
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8)
در آن روز سخت دلهاي برخي مضطرب و هراسان شود. (8)
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9)
که (از ترس) چشمها به زير افکنند. (9)
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10)
(مردم غافل دنيا) گويند: آيا ما پس از مرگ باز زندگاني ديگري خواهيم يافت؟ (10)
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً (11)
چگونه چون مرديم و استخوان ما پوسيد زنده خواهيم شد؟ (11)
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12)
و گويند: در اين صورت که ديگر بار زنده شويم بسي زيانکار خواهيم بود. (12)
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
جز يک صداي مهيب (که در صور اسرافيل کنند) نشنوند. (13)
فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ (14)
و ناگاه همه از خاک بر شوند و به صحراي قيامت رهسپار گردند. (14)
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15)
آيا خبر موسي عمران به تو رسيده؟ (15)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 583صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی