سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 583 |
|
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31) |
متقيان را در آن جهان مقام گشايش و هر گونه آسايش است. (31) |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32) |
باغها و تاکستانهاست. (32) |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33) |
و دختران زيباي دلربا که همه در خوبي و جواني مانند يکديگرند. (33) |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34) |
و جامهاي پر از شراب (طهور و انواع نوشابههاي شيرين و خوش). (34) |
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35) |
هرگز در آنجا سخن بيهوده و دروغ نشنوند. (35) |
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36) |
اين (نعمتهاي ابدي) مزدي به عطاء و حساب پروردگار توست. (36) |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37) |
خدايي که آسمانها و زمين و همه مخلوقاتي که در بين آسمان و زمين است بيافريده همان خداي مهربان که (در عين مهرباني) کسي (از قهر و سطوتش) با او به گفتگو نتواند لب گشود. (37) |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38) |
روزي که آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخيزند و هيچ کس سخن نگويد جز آن کسي که خداي مهربانش به سخن اذن دهد و او سخن به صواب گويد (و به اذن خدا شفاعت گنهکاران کند). (38) |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39) |
چنين روز حتمي و محقق خواهد بود، پس هر که ميخواهد نزد خداي خود (در آن روز) مقام و منزلتي يابد (امروز در راه ايمان و طاعت بکوشد). (39) |
إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا (40) |
ما شما را از روز عذاب که نزديک است ترسانيده و آگاه ساختيم، روزي که هر کس هر چه کرده در پيش روي خود حاضر بيند و کافر در آن روز گويد که اي کاش خاک بودم (تا چنين به آتش کفر خود نميسوختيم). (40) |
سوره 79 | سوره مبارکه النازعات | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1) |
قسم به فرشتگاني که (جان کافران را) به سختي بگيرند. (1) |
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2) |
قسم به فرشتگاني که (جان اهل ايمان را) به آسايش و نشاط ببرند. (2) |
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3) |
و قسم به فرشتگاني که با کمال سرعت (فرمان حق را) انجام دهند. (3) |
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4) |
قسم به فرشتگاني که (درنظم عالم) بر هم سبقت گيرند. (4) |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5) |
قسم به فرشتگاني که (به فرمان حق) به تدبير نظام خلق ميکوشند (که قيامتي و حشري خواهد آمد). (5) |
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6) |
روزي که آن لرزاننده (يعني نفخه صور الهي، جهان را) بلرزاند. (6) |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7) |
و لرزاننده ديگر (يعني نفخه صور ديگر) از پي آن در آيد. (7) |
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8) |
در آن روز سخت دلهاي برخي مضطرب و هراسان شود. (8) |
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9) |
که (از ترس) چشمها به زير افکنند. (9) |
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10) |
(مردم غافل دنيا) گويند: آيا ما پس از مرگ باز زندگاني ديگري خواهيم يافت؟ (10) |
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً (11) |
چگونه چون مرديم و استخوان ما پوسيد زنده خواهيم شد؟ (11) |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12) |
و گويند: در اين صورت که ديگر بار زنده شويم بسي زيانکار خواهيم بود. (12) |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13) |
جز يک صداي مهيب (که در صور اسرافيل کنند) نشنوند. (13) |
فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ (14) |
و ناگاه همه از خاک بر شوند و به صحراي قيامت رهسپار گردند. (14) |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15) |
آيا خبر موسي عمران به تو رسيده؟ (15) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |