فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه فولادوند

سوره 103

سوره مبارکه العصر

صفحه 601
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
وَالْعَصْرِ (1)
قسم به عصر (نوراني رسول صلّي اللّه عليه و آله و سلّم يا دوران ظهور ولي عصر عليه السّلام). (1)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ (2)
که انسان هم در خسارت و زيان است. (2)
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (3)
مگر آنان که ايمان آورده و نيکوکار شدند و به درستي و راستي و پايداري (در دين) يکديگر را سفارش کردند. (3)
سوره 104

سوره مبارکه الهمزة

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (1)
واي بر هر عيبجوي هرزه زبان. (1)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ (2)
همان کسي که مالي جمع کرده و دايم به حساب و شماره‌اش سر گرم است. (2)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ (3)
پندارد که مال و دارايي دنيايش عمر ابدش خواهد بخشيد. (3)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ (4)
چنين نيست، بلکه محققا به آتش در هم شکننده دوزخ در افتد. (4)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ (5)
آتشي که چگونه تصور سختي آن تواني کرد؟ (5)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (6)
آن آتش را (خشم) خدا افروخته. (6)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ (7)
شراره آن بر دلها (ي نا پاک پر از حرص دنياي کافران) شعله‌ور است. (7)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ (8)
آتشي که بر آنها از هر سو سخت احاطه کرده و راه گريزي ندارند. (8)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ (9)
و مانند ستونهاي بلند زبانه کشيده است. (9)
سوره 105

سوره مبارکه الفيل

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ (1)
آيا نديدي که خداي تو با اصحاب فيل (سپاه فيل سوار ابرهه) چه کرد؟ (1)
أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ (2)
آيا کيد و تدبير آنها را (که براي خرابي کعبه انديشيدند) تباه نکرد؟ (2)
وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ (3)
و بر هلاک آنها مرغاني گروه گروه فرستاد. (3)
تَرْمِيهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّيلٍ (4)
تا آن سپاه را به سنگهاي سجّيل (دوزخي) سنگباران کردند. (4)
فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ (5)
و تنشان را چون علفي زير دندان حيوان خرد گردانيد. (5)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 601صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی