فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه فولادوند

سوره 100

سوره مبارکه العاديات

صفحه 600
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (10)
و آنچه در دلها پنهان است همه را پديدار سازند؟ (10)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ (11)
محققا آن روز پروردگارشان (نيک و بد کردار) آنها کاملا آگاه است. (11)
سوره 101

سوره مبارکه القارعة

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
الْقَارِعَةُ (1)
قارعه. (1)
مَا الْقَارِعَةُ (2)
قارعه چيست؟ (همان روز وحشت و اضطراب مرگ و قيامت است که دلهاي خلايق را از ترس در هم کوبد). (2)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (3)
و چگونه حالت آن روز هولناک را تصور تواني کرد؟ (3)
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (4)
در آن روز سخت، مردم مانند ملخ هر سو پراکنده شوند. (4)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ (5)
و کوهها همچون پشم زده شده متلاشي گردد. (5)
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (6)
پس عمل هر کس را در ميزان حق وزني باشد، (6)
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (7)
او در بهشت به آسايش و زندگاني خوش خواهد بود. (7)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (8)
و عمل هر کس بي قدر و سبک وزن باشد، (8)
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (9)
جايگاهش در قعر هاويه (جهنم) است. (9)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (10)
و چگونه سختي هاويه را تصور تواني کرد؟ (10)
نَارٌ حَامِيَةٌ (11)
هاويه همان آتش سخت سوزنده و گدازنده است. (11)
سوره 102

سوره مبارکه التكاثر

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ (1)
شما مردم را افتخار به بسياري اموال و فرزند و عشيره سخت (از ياد خدا و مرگ) غافل داشته است. (1)
حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ (2)
تا آنجا که به ملاقات (اهل) قبور رفتيد (و به جاي آنکه عبرت گيريد آنجا هم به قبرهاي مردگان خود بر هم مفاخرت کرديد). (2)
كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (3)
نه چنين است، به زودي خواهيد دانست (که پس از مرگ به برزخ چه سختيها در پيش داريد). (3)
ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (4)
باز هم چنين نيست، حقا خواهيد دانست (که به قيامت با چه عذابها مواجهيد). (4)
كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ (5)
نه چنين است، حقا اگر به طور يقين مي‌دانستيد (چه حادثه بزرگي در پيش داريد هرگز به بازي دنيا از عالم آخرت غافل نمي‌شديد). (5)
لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ (6)
البته (پس از مرگ) دوزخ را مشاهده خواهيد کرد. (6)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ (7)
و سپس به چشم يقين آن دوزخ را مي‌بينيد. (7)
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ (8)
آن گاه در آن روز از نعمتها شما را باز مي‌پرسند. (8)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 600صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی