سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | صفحه 589 |
|
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ (35) |
در حالي که بر تختها (ي عزت تکيه زده و دوزخيان را) مشاهده ميکنند. (35) |
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36) |
آيا کافران به نتيجه افعال زشتي که ميکردند رسيدند؟ (36) |
سوره 84 | سوره مبارکه الانشقاق | |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ (1) |
هنگامي که آسمان شکافته شود. (1) |
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (2) |
و به فرمان حق گوش فرا دارد و البته سزد که فرمان او پذيرد. (2) |
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ (3) |
و هنگامي که زمين وسيع و منبسط شود. (3) |
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ (4) |
و هر چه در درون دل پنهان داشته (از مردگان و گنجها و معادن) همه را به کلي بيرون افکند و تهي گردد. (4) |
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (5) |
و به فرمان خدا گوش فرا دهد د البته سزد که فرمان او پذيرد (در آن هنگام قيامت بر پا شود). (5) |
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ (6) |
اي انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه طاعت و عبادت حق بکوش که) عاقبت حضور پروردگار خود ميروي. (6) |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ (7) |
اما آن کس که (در آن روز) نامه اعمالش به دست راست دهند. (7) |
فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا (8) |
آن کس بسيار حسابش آسان کنند. (8) |
وَيَنْقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا (9) |
و او به سوي کسان و خويشانش (در بهشت) مسرور و شادمان خواهد رفت. (9) |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ (10) |
و اما آن کس که نامه اعمالش را از پشت سر (به دست چپ) دهند. (10) |
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا (11) |
او بر هلاک خود آه و فرياد حسرت بسيار کند. (11) |
وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا (12) |
و به آتش سوزان دوزخ در افتد. (12) |
إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا (13) |
که او ميان کسانش بسيار مغرور و مسرور بود. (13) |
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ (14) |
و گمان کرد که ابدا (به سوي خدا) باز نخواهد گشت. (14) |
بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا (15) |
بلي خدا به احوال و اعمال او کاملا آگاه است. (15) |
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16) |
چنين نيست (که خدا از فعل مخلوقش آگه نباشد) قسم به شفق (و روشني او وقت غروب، هنگام نماز مغرب). (16) |
وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ (17) |
و قسم به شب تار و آنچه در خود گرد آورده (و در دل شب خزيده و آرام گرفته). (17) |
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18) |
و قسم به ماه تابان هنگام بدر که تمام فروزان شود. (18) |
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ (19) |
(قسم به اين امور) که شما حوال گوناگون و حوادث رنگارنگ (از نخستين خلقت تا مرگ و برزخ و ورود به بهشت و دوزخ) خواهيد يافت. (19) |
فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) |
پس کافران از چه رو ايمان نميآورند؟ (20) |
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ (21) |
و چون بر آنان آيات قرآن تلاوت شود سجده حق نميکنند؟ (21) |
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) |
بلکه آن مردم کافر (قرآن خدا را) تکذيب ميکنند. (22) |
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) |
و خدا به آنچه در دل پنهان ميدارند (از خود آنها) داناتر است. (23) |
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24) |
پس آنها را به عذاب دردناک (دوزخ) بشارت ده. (24) |
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (25) |
مگر آنان که ايمان آرند و نيکوکار شوند که آنها را اجري بي منّت و ثوابي بي نهايت (در بهشت جاوداني) خواهد بود. (25) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |