| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 35 |
|
| فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۗ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَىٰ ۖ قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ ۖ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (220) |
| آرى باشد که درباره سعادت دنيا و آخرت خود بينديشيد . و از تو درباره يتيمان مى پرسند . بگو : اصلاح امور آنان به گونه اى که برايشان سودمند باشد نيکى است ، و اگر با آنان همزيستى کنيد ، آنها برادران شمايند ، پس مانند ديگر مسلمانان با آنان رفتار کنيد ; نه حقشان را تباه سازيد و نه خود را سخت به زحمت بيفکنيد ، که خداوند فسادگر و اصلاحگر را مى شناسد و آن دو را از هم مشخص مى سازد . و اگر خدا مى خواست ، شما را در مورد يتيمان به زحمت مى انداخت ]ولى چنين نکرد[ چرا که خداوند مقتدرى حکيم است . (220) |
| وَلَا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا ۚ وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُولَٰئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (221) |
| و زنان مشرک را به همسرى نگيريد تا اين که ايمان بياورند ، و قطعاً کنيزى که با ايمان است ، بهتر از زنِ آزادى است که مشرک باشد ، هر چند به زيبايى اش شما را به شگفت آورَد . و زنان با ايمان را به همسرى مشرکان درنياوريد تا اين که ايمان بياورند . بى ترديد ، برده اى که مؤمن است ، بهتر از مردِ آزادى است که مشرک باشد ، هرچند به مال و ثروتش شما را به شگفت آورد . آنان با گفتار و کردارشان به شرک فرا مى خوانند که فرجام آن چيزى جز آتش نيست ، و خداوند به اذن خود ـ بى آن که کسى يا چيزى او را ناچار کرده باشد ـ به بهشت و آمرزش فرا مى خواند و آياتش را براى مردم بيان مى کند ، باشد که حقايق را دريابند . (221) |
| وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (222) |
| از تو درباره عادت ماهانه زنان مى پرسند . بگو : اين براى آنان رنجى است . پس در روزهاى عادتشان از آنان کناره گيريد ، و با آنها نزديکى نکنيد تا پاک شوند . پس هنگامى که غسل کردند ، از همان جا که خدا به شما فرمان داده است با آنان آميزش کنيد ، که خداوند کسانى را که بسيار توبه کنند و در پاکى و پاکيزگى کوشا باشند دوست مى دارد . (222) |
| نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ ۖ وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلَاقُوهُ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (223) |
| همسرانتان کشتزار شمايند . پس هرگاه خواستيد ، به کشتزار خود در آييد و براى خود کارهاى نيک پيش فرستيد و از روز ملاقات و حسابرسى خدا بترسيد و بدانيد که شما او را ديدار خواهيد کرد ، و تو ـ اى پيامبر ـ مؤمنان را ]بدان[ نويد ده . (223) |
| وَلَا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمَانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (224) |
| و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار ندهيد ( به نام او سوگند نخوريد ) که نيکى نکنيد و تقوا را پيشه خود نسازيد و ميان مردم صلح و آشتى برقرار نکنيد ، که خداوند شنوا و داناست . (224) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |