| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 273 |
|
| لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚ فَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (55) |
| آرى ، آنان شرک مىورزند تا آنچه را به ايشان داده ايم ناسپاسى کنند . اينک اى مشرکان از نعمت هاى ما بهره بريد و ناسپاسى کنيد ، به زودى فرجام شوم اين کار را خواهيد دانست . (55) |
| وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ۗ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ (56) |
| آنان مى پندارند اسباب و علل طبيعى ـ که حقيقت آنها را درنيافته اند ـ در آنچه ما به ايشان ارزانى داشته ايم از خود نقشى دارند ; به خدا سوگند در برابر دروغبافى خود بازخواست خواهيد شد . (56) |
| وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ ۙ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ (57) |
| و براى خدا که از داشتن فرزند منزّه است دختران را مى انگارند و آنچه را مى پسندند براى خود قرار مى دهند . (57) |
| وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58) |
| اين در حالى است که وقتى به يکى از آنان مژده دختر دهند ، چهره اش از خشم سياه مى شود و خشم خود را فرو مى برد . (58) |
| يَتَوَارَىٰ مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ ۚ أَيُمْسِكُهُ عَلَىٰ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59) |
| از ناگوارىِ مژده اى که به او داده اند از مردم پنهان مى شود ، و مى انديشد که آيا او را با شرمسارى نگاه دارد يا در زير خاک پنهانش کند . بدانند اين که خدا را صاحب دختر مى دانند و خود از داشتن آن بيزارند بد قضاوتى است . (59) |
| لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ ۖ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60) |
| وصفِ ناروا براى کسانى است که به آخرت ايمان ندارند ، و بهترين وصف تنها از آنِ خداست ، چرا که اوست عزتمند و حکيم . (60) |
| وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61) |
| و اگر خدا مردم را به سزاى ستمشان مؤاخذه مى کرد ، هيچ انسانى را که بر روى زمين حرکت مى کند باقى نمى گذاشت . ولى خداوند در کيفر مردم شتاب نمى کند ، بلکه آنان را تا سرآمدى معيّن به تأخير مى افکند ، و هنگامى که سرآمدشان فرا رسيد ، نه لحظه اى از آن باز مى مانند و نه لحظه اى از آن پيش مى افتند . (61) |
| وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَىٰ ۖ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62) |
| و آنچه را خوش نمى دارند براى خدا مى پندارند و زبانشان به دروغ خبر مى دهد که نيکوترين فرجام را خواهند داشت . به يقين ، آتش دوزخ براى آنان است و آنان را پيش از ديگران به سوى آتش خواهند فرستاد . (62) |
| تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) |
| به خدا سوگند که به سوى امّت هاى پيش از تو نيز پيامبرانى فرستاديم ، امّا شيطان کارهاى زشتشان را براى آنان بياراست و در نتيجه از او پيروى کردند و از پيامبران روى برتافتند و اينک او عهده دار امور آنان است و روز قيامت عذابى دردناک خواهند داشت . (63) |
| وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ ۙ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64) |
| و ما اين کتاب را بر تو فرو نفرستاديم مگر براى اين که عقايد درست و اعمال نيکو را که مشرکان در آن اختلاف دارند براى آنان بيان کنى و براى مردمى که ايمان مى آورند رهنمود و رحمتى باشد . (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |