فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 86

سوره مبارکه الطارق
The Night-Star, Tariq

Page 591
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Au nom d'Allah (Dieu), le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux.
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)
Par le ciel et par l'astre nocturne (1)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)
Et qui te dira ce qu'est l'astre nocturne? (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
C'est l'étoile vivement brillante. (3)
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4)
Il n'est pas d'âme qui n'ait sur elle un gardien. (4)
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
Que l'homme considère donc de quoi il a été créé. (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6)
Il a été créé d'une giclée d'eau (6)
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7)
sortie d'entre les lombes et les côtes. (7)
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
Allah est certes capable de le ressusciter. (8)
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
Le jour où les cours dévoileront leurs secrets, (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10)
Il n'aura alors ni force ni secoureur. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11)
Par le ciel qui fait revenir la pluie! (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12)
et par la terre qui se fend! (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
Ceci [le Coran] est certes, une parole décisive [qui tranche entre le vrai et le faux], (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
et non point une plaisanterie frivole! (14)
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15)
Ils se servent d'une ruse, (15)
وَأَكِيدُ كَيْدًا (16)
et Moi aussi Je me sers de Mon plan. (16)
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17)
Accorde (ô Prophète) donc un délai aux infidèles: accorde-leur un court délai. (17)
Chapter 87

سوره مبارکه الاعلى
The Most High, Supreme

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Au nom d'Allah (Dieu), le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux.
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
Glorifie le nom de ton Seigneur, le Très Haut, (1)
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
Celui Qui a créé et agencé harmonieusement, (2)
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
qui a décrété et guidé, (3)
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
et qui a fait pousser le pâturage, (4)
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
et en a fait ensuite un foin sombre. (5)
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ (6)
Nous te ferons réciter (le Coran), de sorte que tu n'oublieras (6)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
que ce qu'Allah veut. Car, Il connaît ce qui paraît au grand jour ainsi que ce qui est caché. (7)
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
Nous te mettrons sur la voie la plus facile. (8)
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
Rappelle, donc, où le Rappel doit être utile. (9)
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (10)
Quiconque craint (Allah) s'[en] rappellera, (10)
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
et s'en écartera le grand malheureux, (11)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
qui brûlera dans le plus grand Feu, (12)
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
où il ne mourra ni ne vivra. (13)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ (14)
Réussit, certes, celui qui se purifie, (14)
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
et se rappelle le nom de son Seigneur, puis célèbre la Salât. (15)
Last PageNext PagePage 591Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی