فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 112

سوره مبارکه الاخلاص (توحید)
Sincere Religion, The Unity, Fidelity

Page 604
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah (God), the Beneficent, the Merciful.
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1)
Say: He is Allah, the One! (1)
اللَّهُ الصَّمَدُ (2)
Allah, the eternally Besought of all! (2)
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3)
He begetteth not nor was begotten. (3)
وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4)
And there is none comparable unto Him. (4)
Chapter 113

سوره مبارکه الفلق
Daybreak, The Dawn, Falaq

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah (God), the Beneficent, the Merciful.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)
Say: I seek refuge in the Lord of the Daybreak (1)
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2)
From the evil of that which He created; (2)
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)
From the evil of the darkness when it is intense, (3)
وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4)
And from the evil of malignant witchcraft, (4)
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)
And from the evil of the envier when he envieth. (5)
Chapter 114

سوره مبارکه الناس
The People, The Men, Naass

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah (God), the Beneficent, the Merciful.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1)
Say: I seek refuge in the Lord of mankind, (1)
مَلِكِ النَّاسِ (2)
The King of mankind, (2)
إِلَٰهِ النَّاسِ (3)
The god of mankind, (3)
مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4)
From the evil of the sneaking whisperer, (4)
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5)
Who whispereth in the hearts of mankind, (5)
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)
Of the jinn and of mankind. (6)
Last PageNext PagePage 604Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی