فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 37

سوره مبارکه الصافات
The Rangers, Saaffaat

Page 452
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154)
What aileth you? How judge ye? (154)
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155)
Will ye not then reflect? (155)
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ (156)
Or have ye a clear warrant? (156)
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (157)
Then produce your writ, if ye are truthful. (157)
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158)
And they imagine kinship between him and the jinn, whereas the jinn know well that they will be brought before (Him). (158)
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159)
Glorified be Allah from that which they attribute (unto Him), (159)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160)
Save single-minded slaves of Allah. (160)
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161)
Lo! verily, ye and that which ye worship, (161)
مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162)
Ye cannot excite (anyone) against Him. (162)
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163)
Save him who is to burn in hell. (163)
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (164)
There is not one of us but hath his known position. (164)
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165)
Lo! we, even we are they who set the ranks, (165)
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166)
Lo! we, even we are they who hymn His praise (166)
وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ (167)
And indeed they used to say: (167)
لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ (168)
If we had but a reminder from the men of old (168)
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169)
We would be single-minded slaves of Allah. (169)
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170)
Yet (now that it is come) they disbelieve therein; but they will come to know. (170)
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171)
And verily Our word went forth of old unto Our bondmen sent (to warn) (171)
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ (172)
That they verily would be helped, (172)
وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173)
And that Our host, they verily would be the victors. (173)
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174)
So withdraw from them (O Muhammad) awhile, (174)
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175)
And watch, for they will (soon) see. (175)
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176)
Would they hasten on Our doom? (176)
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ (177)
But when it cometh home to them, then it will be a hapless morn for those who have been warned. (177)
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178)
Withdraw from them awhile (178)
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179)
And watch, for they will (soon) see. (179)
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180)
Glorified be thy Lord, the Lord of Majesty, from that which they attribute (unto Him) (180)
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181)
And peace be unto those sent (to warn). (181)
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182)
And praise be to Allah, Lord of the Worlds! (182)
Last PageNext PagePage 452Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی