فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 56

سوره مبارکه الواقعة
The Terror, The Event, The Incident, Vaghe'e

Page 535
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ (17)
Bedient werden sie von Jünglingen, die nicht altern (17)
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (18)
mit Bechern und Krü gen aus einer fließenden Quelle. (18)
لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ (19)
Keinen Kopfschmerz werden sie davon bekommen, noch werden sie das Bewußtsein verlieren. (19)
وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20)
Und Früchte, die sie sich wünschen (20)
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (21)
und Fleisch vom Geflügel, das sie begehren (21)
وَحُورٌ عِينٌ (22)
und Huris (22)
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (23)
wohlbehüteten Perlen gleich (23)
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24)
(werden sie erhalten) als Belohnung für das, was sie zu tun pflegten. (24)
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا (25)
Sie werden dort weder leeres Gerede noch Anschuldigung der Sünde hören (25)
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (26)
nur das Wort: "Frieden, Frieden!" (26)
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (27)
Und die zur Rechten - was (wißt ihr) von denen, die zur Rechten sein werden? (27)
فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ (28)
(Sie werden) unter dornlosen Lotusbäumen (sein) (28)
وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ (29)
und gebüschelten Bananen (29)
وَظِلٍّ مَمْدُودٍ (30)
und endlosem Schatten (30)
وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ (31)
bei fließendem Wasser (31)
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ (32)
und vielen Früchten (32)
لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ (33)
die weder zu Ende gehen, noch für verboten erklärt werden (33)
وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ (34)
und auf erhöhten Ruhekissen. (34)
إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً (35)
Wir haben sie (die Huris) in herrlicher Schöpfung gestaltet (35)
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا (36)
und sie zu Jungfrauen gemacht (36)
عُرُبًا أَتْرَابًا (37)
zu liebevollen Altersgenossinnen (37)
لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ (38)
derer zur Rechten. (38)
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (39)
(Dies sind) eine große Schar der Früheren (39)
وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ (40)
und eine große Schar der Späteren. (40)
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (41)
Und die zur Linken - was (wißt ihr) von denen, die zur Linken sein werden? (41)
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ (42)
(Sie werden) inmitten von glühenden Winden und siedendem Wasser (sein) (42)
وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ (43)
und im Schatten schwarzen Rauches (43)
لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ (44)
der weder kühl noch erfrischend ist. (44)
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ (45)
Vor diesem (Schicksal) wurden sie in der Tat mit Wohlleben verwöhnt (45)
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (46)
und (sie) verharrten in großer Sünde. (46)
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (47)
Und sie pflegten zu sagen: "Wie? Wenn wir tot sind und zu Staub und Gebeinen geworden sind, dann sollen wir wirklich auferweckt werden? (47)
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (48)
Und unsere Vorväter auch?" (48)
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ (49)
Sprich: "Wahrlich, die Früheren und die Späteren (49)
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (50)
werden alle zur gesetzten Frist eines bestimmten Tages versammelt werden. (50)
Last PageNext PagePage 535Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی