فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 86

سوره مبارکه الطارق
The Night-Star, Tariq

Page 591
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Im Namen Allahs (Gott), des Allerbarmers, des Barmherzigen!
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)
Bei dem Himmel und bei At-Tariq! (1)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)
Und was lehrt dich wissen, was At-Tariq ist? (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
(Es ist) ein Stern von durchdringender Helligkeit. (3)
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4)
Wahrlich, jede Seele hat über sich einen Hüter. (4)
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
Darum soll der Mensch denn bedenken, woraus er erschaffen ist! (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6)
Erschaffen wurde er aus einer herausschießenden Flüssigkeit (6)
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7)
das zwischen den Lenden und den Rippen hervorkommt. (7)
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
Wahrlich, Er hat die Macht, ihn zurückzubringen (8)
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
am Tage, wenn die Geheimnisse enthüllt werden (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10)
dann wird er keine Kraft und keinen Helfer haben. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11)
Und beim Himmel mit seiner Wiederkehr (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12)
und bei der Erde, die sich spaltet! (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
Dies ist wahrlich ein entscheidendes, letztes Wort (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
und es ist nicht zum Scherzen. (14)
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15)
Wahrlich, sie planen eine List. (15)
وَأَكِيدُ كَيْدًا (16)
Und Ich plane eine List. (16)
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17)
Darum gewähre nun den Ungläubigen Aufschub, ein klein wenig Aufschub. (17)
Chapter 87

سوره مبارکه الاعلى
The Most High, Supreme

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Im Namen Allahs (Gott), des Allerbarmers, des Barmherzigen!
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
Preise den Namen deines Allerhöchsten Herrn (1)
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
Der erschaffen und geformt hat (2)
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
Der bestimmt und leitet (3)
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
Der die Weide hervorbringt (4)
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
und sie zu versengter Spreu macht. (5)
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ (6)
Wir werden dir (den Quran) verlesen lassen, und du sollst (ihn) nicht vergessen (6)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
es sei denn, was Allah will; denn Er kennt das Offenkundige und das Verborgene. (7)
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
Und Wir werden es dir zum Heil leicht machen. (8)
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
So ermahne, wo die Ermahnung nützt! (9)
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (10)
Mahnen lassen wird sich derjenige, der gottesfürchtig ist (10)
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
Ermahnung meiden wird der Unselige (11)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
der im größten Feuer brennt (12)
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
und in ihm wird er weder sterben noch leben. (13)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ (14)
Erfolgreich ist wahrlich derjenige, der sich rein hält (14)
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
und des Namens seines Herrn gedenkt (und) alsdann betet. (15)
Last PageNext PagePage 591Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی