فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه مکارم شیرازی

قرآن ترجمه مکارم شیرازی

سوره 75

سوره مبارکه القيامة

صفحه 578
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20)
چنين نيست که شما ميپنداريد (و دلايل معاد را کافي نميدانيد)، بلکه شما دنياي زودگذر را دوست داريد (و هوسراني بيقيد و شرط را)! (20)
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21)
و آخرت را رها ميکنيد! (21)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ (22)
(آري) در آن روز صورتهايي شاداب و مسرور است، (22)
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23)
و به پروردگارش مينگرد! (23)
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24)
و در آن روز صورتهايي عبوس و در هم کشيده است، (24)
تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25)
زيرا ميداند عذابي در پيش دارد که پشت را در هم ميشکند! (25)
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26)
چنين نيست (که انسان ميپندارد! او ايمان نمي آورد) تا موقعي که جان به گلوگاهش رسد، (26)
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27)
و گفته شود: (آيا کسي هست که (اين بيمار را از مرگ) نجات دهد؟!) (27)
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28)
و به جدائي از دنيا يقين پيدا کند، (28)
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29)
و ساق پاها (از سختي جاندادن) به هم بپيچد! (29)
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30)
(آري) در آن روز مسير همه بسوي (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (30)
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31)
(در آن روز گفته ميشود:) او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند، (31)
وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32)
بلکه تکذيب کرد و رويگردان شد، (32)
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33)
سپس بسوي خانواده خود بازگشت در حالي که متکبرانه قدم برميداشت! (33)
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34)
(با اين اعمال) عذاب الهي براي تو شايستهتر است، شايستهتر! (34)
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35)
سپس عذاب الهي براي تو شايستهتر است، شايستهتر! (35)
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى (36)
آيا انسان گمان ميکند بيهدف رها ميشود؟! (36)
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ (37)
آيا او نطفهاي از مني که در رحم ريخته ميشود نبود؟! (37)
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38)
سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفريد و موزون ساخت، (38)
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (39)
و از او دو زوج مرد و زن آفريد! (39)
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40)
آيا چنين کسي قادر نيست که مردگان را زنده کند؟! (40)
سوره 76

سوره مبارکه الانسان

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا (1)
آيا زماني طولاني بر انسان گذشت که چيز قابل ذکري نبود؟! (1)
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا (2)
ما انسان را از نطفه مختلطي آفريديم، و او را مي آزماييم، (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم! (2)
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا (3)
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس! (3)
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا (4)
ما براي کافران، زنجيرها و غلها و شعله هاي سوزان آتش آماده کرده ايم! (4)
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا (5)
به يقين ابرار (و نيکان) از جامي مينوشند که با عطر خوشي آميخته است، (5)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 578صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی