| سوره 36 | سوره مبارکه يس | صفحه 441 |
|
| وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ (13) |
| و براي آنها، اصحاب قريه (انطاکيه) را مثال بزن هنگامي که فرستادگان خدا به سوي آنان آمدند، (13) |
| إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ (14) |
| هنگامي که دو نفر از رسولان را بسوي آنها فرستاديم، اما آنان رسولان (ما) را تکذيب کردند، پس براي تقويت آن دو، شخص سومي فرستاديم، آنها همگي گفتند: (ما فرستادگان (خدا) به سوي شما هستيم!) (14) |
| قَالُوا مَا أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَمَا أَنْزَلَ الرَّحْمَٰنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ (15) |
| اما آنان (در جواب) گفتند: (شما جز بشري همانند ما نيستيد، و خداوند رحمان چيزي نازل نکرده، شما فقط دروغ ميگوييد!) (15) |
| قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ (16) |
| (رسولان ما) گفتند: (پروردگار ما آگاه است که ما قطعا فرستادگان (او) به سوي شما هستيم، (16) |
| وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (17) |
| و بر عهده ما چيزي جز ابلاغ آشکار نيست!) (17) |
| قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (18) |
| آنان گفتند: (ما شما را به فال بد گرفته ايم (و وجود شما را شوم ميدانيم)، و اگر (از اين سخنان) دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم کرد و شکنجه دردناکي از ما به شما خواهد رسيد! (18) |
| قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ ۚ أَئِنْ ذُكِّرْتُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (19) |
| (رسولان) گفتند: (شومي شما از خودتان است اگر درست بينديشيد، بلکه شما گروهي اسرافکاريد!) (19) |
| وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ (20) |
| و مردي (با ايمان) از دورترين نقطه شهر با شتاب فرا رسيد، گفت: (اي قوم من! از فرستادگان (خدا) پيروي کنيد! (20) |
| اتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُمْ مُهْتَدُونَ (21) |
| از کساني پيروي کنيد که از شما مزدي نميخواهند و خود هدايت يافتهاند! (21) |
| وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (22) |
| من چرا کسي را پرستش نکنم که مرا آفريده، و همگي به سوي او بازگشت داده ميشويد؟! (22) |
| أَأَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمَٰنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنْقِذُونِ (23) |
| آيا غير از او معبوداني را انتخاب کنم که اگر خداوند رحمان بخواهد زياني به من برساند، شفاعت آنها کمترين فايده اي براي من ندارد و مرا (از مجازات او) نجات نخواهند داد! (23) |
| إِنِّي إِذًا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (24) |
| اگر چنين کنم، من در گمراهي آشکاري خواهم بود! (24) |
| إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ (25) |
| (به همين دليل) من به پروردگارتان ايمان آوردم، پس به سخنان من گوش فرا دهيد!) (25) |
| قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (26) |
| (سرانجام او را شهيد کردند و) به او گفته شد: (وارد بهشت شو!) گفت: (اي کاش قوم من ميدانستند. (26) |
| بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ (27) |
| که پروردگارم مرا آمرزيده و از گراميداشتگان قرار داده است!) (27) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |