| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 24 |
|
| وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ (154) |
| و به آنها که در راه خدا کشته ميشوند، مرده نگوييد! بلکه آنان زنده اند،ولي شما نميفهميد! (154) |
| وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ (155) |
| قطعا همه شما را با چيزي از ترس، گرسنگي، و کاهش در مالها و جانها و ميوه ها، آزمايش ميکنيم، و بشارت ده به استقامت کنندگان! (155) |
| الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ (156) |
| آنها که هر گاه مصيبتي به ايشان ميرسد، ميگويند: (ما از آن خدائيم، و به سوي او بازميگرديم!) (156) |
| أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (157) |
| اينها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده، و آنها هستند هدايت يافتگان! (157) |
| ۞ إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ ۖ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا ۚ وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ (158) |
| (صفا) و (مروه) از شعائر (و نشانه هاي) خداست! بنابراين، کساني که حج خانه خدا و يا عمره انجام ميدهند، مانعي نيست که بر آن دو طواف کنند، (و سعي صفا و مروه انجام دهند. و هرگز اعمال بيرويه مشرکان، که بتهايي بر اين دو کوه نصب کرده بودند، از موقعيت اين دو مکان مقدس نميکاهد!) و کسي که فرمان خدا را در انجام کارهاي نيک اطاعت کند، خداوند (در برابر عمل او) شکرگزار، و (از افعال وي) آگاه است. (158) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ (159) |
| کساني که دلايل روشن، و وسيله هدايتي را که نازل کرده ايم، بعد از آنکه در کتاب براي مردم بيان نموديم، کتمان کنند، خدا آنها را لعنت ميکند، و همه لعن کنندگان نيز، آنها را لعن ميکنند، (159) |
| إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَٰئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (160) |
| مگر آنها که توبه و بازگشت کردند، و (اعمال بد خود را، با اعمال نيک،) اصلاح نمودند، (و آنچه را کتمان کرده بودند، آشکار ساختند،) من توبه آنها را ميپذيرم، که من تواب و رحيمم. (160) |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (161) |
| کساني که کافر شدند، و در حال کفر از دنيا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود! (161) |
| خَالِدِينَ فِيهَا ۖ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (162) |
| هميشه در آن (لعن و دوري از رحمت پروردگار) باقي ميمانند، نه در عذاب آنان تخفيف داده ميشود، و نه مهلتي خواهند داشت! (162) |
| وَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ (163) |
| و خداي شما، خداوند يگانه اي است، که غير از او معبودي نيست! اوست بخشنده و مهربان (و داراي رحمت عام و خاص)! (163) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |