| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 136 |
|
| وَمَا عَلَى الَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَلَٰكِنْ ذِكْرَىٰ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (69) |
| و (اگر) افراد با تقوا (براي ارشاد و اندرز با آنها بنشينند)، چيزي از حساب (و گناه) آنها بر ايشان نيست، ولي (اين کار، بايد تنها) براي يادآوري آنها باشد، شايد (بشنوند و) تقوي پيشه کنند! (69) |
| وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِنْ تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (70) |
| و رها کن کساني را که آيين (فطري) خود را به بازي و سرگرمي گرفتند، و زندگي دنيا، آنها را مغرور ساخته، و با اين (قرآن)، به آنها يادآوري نما، تا گرفتار (عواقب شوم) اعمال خود نشوند! (و در قيامت) جز خدا، نه ياوري دارند، و نه شفاعتکنندهاي! و (چنين کسي) هر گونه عوضي بپردازد، از او پذيرفته نخواهد شد، آنها کساني هستند که گرفتار اعمالي شده اند که خود انجام داده اند، نوشابهاي از آب سوزان براي آنهاست، و عذاب دردناکي بخاطر اينکه کفر ميورزيدند (و آيات الهي را انکار) ميکردند. (70) |
| قُلْ أَنَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (71) |
| بگو: (آيا غير از خدا، چيزي را بخوانيم (و عبادت کنيم) که نه سودي به حال مال دارد، نه زياني، و (به اين ترتيب،) به عقب برگرديم بعد از آنکه خداوند ما را هدايت کرده است؟! همانند کسي که بر اثر وسوسه هاي شيطان، در روي زمين راه را گم کرده، و سرگردان مانده است، در حالي که ياراني هم دارد که او را به هدايت دعوت ميکنند (و ميگويند:) به سوي ما بيا!) بگو: (تنها هدايت خداوند، هدايت است، و ما دستور داديم که تسليم پروردگار عالميان باشيم. (71) |
| وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (72) |
| و (نيز به ما فرمان داده شده به) اينکه: نماز را برپا داريد! و از او بپرهيزيد! و تنها اوست که به سويش محشور خواهيد شد. ) (72) |
| وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ ۚ قَوْلُهُ الْحَقُّ ۚ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ ۚ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (73) |
| اوست که آسمانها و زمين را بحق آفريد، و آن روز که (به هر چيز) ميگويد: (موجود باش!) موجود ميشود، سخن او، حق است، و در آن روز که در (صور) دميده ميشود، حکومت مخصوص اوست، از پنهان و آشکار با خبر است، و اوست حکيم و آگاه. (73) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |