| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | صفحه 541 |
|
| لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ۖ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (25) |
| همانا ما پيمبران خود را با ادلّه و معجزات فرستاديم و با ايشان کتاب و ميزان عدل نازل کرديم تا مردم به راستي و عدالت گرايند، و آهن (و ديگر فلزات) را که در آن هم سختي (جنگ و کارزار) و هم منافع بسيار بر مردم است (نيز براي حفظ عدالت) آفريديم، و تا معلوم شود که خدا و رسلش را با ايمان قلبي که ياري خواهد کرد؟ (هر چند) که خدا بسيار قوي و مقتدر (و از ياري خلق بي‌نياز) است. (25) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَاهِيمَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ ۖ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ (26) |
| و البته ما نوح و ابراهيم را فرستاديم و در ميان فرزندانشان نبوت و کتاب آسماني قرار داديم، پس آنها برخي به راه حق هدايت يافتند و بسياري به فسق و بدکاري شتافتند. (26) |
| ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِمْ بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا ۖ فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ (27) |
| و از پي آنان باز رسولان ديگر و سپس عيسي مريم را فرستاديم و به او کتاب آسماني انجيل را عطا کرديم و در دل پيروان (حقيقي) او رأفت و مهرباني نهاديم و ليکن رهبانيّت و ترک دنيا را از پيش خود بدعت انگيختند، ما بر آنها جز آنکه رضا و خشنودي خدا را طلبند (در کتاب انجيل) ننوشتيم و باز آنها چنان که بايد و شايد همه مراعات آن را نکردند، ما هم به آنان که ايمان آوردند پاداش و اجرشان را عطا کرديم و ليکن از آنها بسياري به راه فسق و تبهکاري شتافتند. (27) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيَجْعَلْ لَكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (28) |
| اي کساني که به حق گرويديد، اينک خداترس و متّقي شويد و به رسولش (محمّد مصطفي صلّي اللّه عليه و آله) نيز ايمان آريد تا خدا شما را از رحمتش دو بهره نصيب گرداند (يکي بر ايمان به رسولان پيشين و يکي بر ايمان به دين رسول ختمي مرتبت) و نوري شما را عطا کند که بدان نور راه (بهشت ابد) پيماييد و از گناه شما درگذرد، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (28) |
| لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ۙ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (29) |
| تا آنان که اسلام نياوردند از اهل کتاب بدانند که آنها هيچ به رحمت و فضل الهي دستي ندارند و هر فضلي و رحمتي به دست خداست، که او به هر که خواهد مي‌بخشد و خدا داراي فضل و رحمت بزرگ و بي‌انتها است. (29) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |