| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 397 |
|
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (7) |
| و آنان که ايمان آورده و نيکوکار شدند البته ما هم گناهانشان را محو و مستور کنيم و بهتر از آن اعمال نيکشان به آنها پاداش دهيم. (7) |
| وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (8) |
| و ما به آدمي سفارش کرديم که در حق پدر و مادر خود نيکي کند، و اگر آنها (خود مشرک باشند و) کوشند تا تو به من (که خداي يگانه‌ام) از روي جهل و ناداني شرک آوري هرگز اطاعت امر آنها مکن، که رجوع شما به سوي من است و من شما را به پاداش هر عمل که به جاي آورده‌ايد آگاه مي‌گردانم. (8) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ (9) |
| و آنان که ايمان آورده و کار نيکو کردند آنان را البته (به بهشت) در صف صالحان (و رتبه نيکان) آريم. (9) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ (10) |
| و بعضي مردم (از راه نفاق) مي‌گويند: ما به خدا ايمان آورديم، و چون رنج و آزاري در راه خدا ببينند فتنه و عذاب خلق را با عذاب خدا برابر شمرند (يعني همان قدر که ترس عذاب خدا آنها را از کفر به ايمان مي‌خواند ترس عذاب مردم هم از ايمان به کفر مي‌کشد) و هر گاه ظفر و نصرتي از جانب خدايت (به مؤمنان) رسيد (آن منافقان) گويند: ما هم با شما (و هم آيين شما) بوديم. آيا خدا بر آنچه در دلهاي خلايق است داناتر نيست؟ (10) |
| وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ (11) |
| و البته خدا هم به احوال اهل ايمان داناست و هم از درون منافقان آگاه است. (11) |
| وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُمْ بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُمْ مِنْ شَيْءٍ ۖ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (12) |
| و کافران به اهل ايمان گفتند: شما طريقه ما را پيروي کنيد (اگر به خطا رفتيد) بار خطاهاي شما را ما به دوش مي‌گيريم، در صورتي که هيچ از بار گناهشان را به دوش نگيرند، آنها دروغ مي‌گويند. (12) |
| وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَعَ أَثْقَالِهِمْ ۖ وَلَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (13) |
| و آنها علاوه بر بار سنگين گناهان خود بار گناهان هر که را گمراه کرده‌اند نيز به دوش مي‌گيرند و روز قيامت از آنچه دروغ مي‌بستند سخت مؤاخذه مي‌شوند. (13) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ (14) |
| و همانا نوح را (به رسالت) به سوي قومش فرستاديم و او هزار سال پنجاه سال کم ميان قوم درنگ کرد، و چون همه ستمگر و ظالم بودند همه را طوفان هلاک فرا گرفت. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |