| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 273 |
|
| لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚ فَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (55) |
| تا با وجود آن همه نعمت که به آنها داديم باز به راه کفر و کفران روند. باري (اين دو روزه دنيا) به کامراني بپردازيد که به زودي خواهيد دانست. (55) |
| وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ۗ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ (56) |
| و اين مشرکان براي بتان از روي جهل نصيبي از رزقي که ما به آنها داديم قرار مي‌دهند [مثل آنچه در سوره انعام آيه 136 آمده]، سوگند به خداي يکتا که البته از اين دروغ (و عقايد باطل) بازخواست خواهيد شد. (56) |
| وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ ۙ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ (57) |
| و اين مشرکان، فرشتگان را با آنکه خدا منزه از فرزند است دختران خدا دانسته و حال آنکه براي خود پسران را که خوشايندشان است قرار مي‌دهند. (57) |
| وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58) |
| و چون يکي از آنها را به فرزند دختري مژده آيد (از شدت غم و حسرت) رخسارش سياه شده و سخت دلتنگ و خشمگين مي‌شود. (58) |
| يَتَوَارَىٰ مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ ۚ أَيُمْسِكُهُ عَلَىٰ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59) |
| و از عار اين مژده روي از قوم خود پنهان مي‌دارد (و به فکر مي‌افتد) که آيا آن دختر را با ذلت و خواري نگه دارد و يا زنده به خاک گور کند؟ آگاه باشيد که آنها بسيار بد حکم مي‌کنند. (59) |
| لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ ۖ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60) |
| اوصاف کساني که (به خدا و) به قيامت ايمان ندارند زشت است (و اعمالشان مانند زنده به گور کردن دختران هم از روي قساوت و جهالت و خودخواهي و بي‌رحمي است) اما خدا (و خداشناسان) را پسنديده و عاليترين اوصاف کمال است و او مقتدر و داناست. (60) |
| وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61) |
| و اگر خدا از ظلم و ستمگريهاي خلق انتقام کشد جنبنده‌اي در زمين نخواهد گذاشت و ليکن او (عذاب) آنها را تأخير مي‌افکند تا وقتي معين (که مقتضاي مصلحت و حکمت است) ولي آن گاه که اجل آنها در رسيد ديگر يک لحظه پس و پيش نخواهند شد. (61) |
| وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَىٰ ۖ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62) |
| و اين مشرکان آنچه را که بر خود نمي‌پسندند (چون داشتن فرزند دختر) به خدا نسبت مي‌دهند و به دروغ مي‌گويند که عاقبت نيکو دارند در صورتي که محققا کيفر آنها آتش دوزخ است و زودتر از ديگران هم به دوزخ مي‌روند. (62) |
| تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) |
| به خدا سوگند که ما رسولاني پيش از تو بر امم سابقه فرستاديم (تا مگر سعادت يابند) ولي شيطان اعمال (زشت) آنها را در نظرشان زيبا جلوه داد، پس امروز (يعني روز محشر) شيطان يار آنهاست و به عذاب دردناک گرفتار خواهند بود. (63) |
| وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ ۙ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64) |
| و ما اين کتاب را بر تو نفرستاديم مگر براي اين که حقيقت را در آنچه (از توحيد خدا و معاد و رسالت و غيره) مردم اختلاف مي‌کنند روشن کني و براي اهل ايمان هدايت و رحمت باشد. (64) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |