| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 105 |
|
| يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انْتَهُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا (171) |
| اي اهل کتاب، در دين خود اندازه نگه داريد، و درباره خدا جز به راستي سخن نگوييد؛ در حق مسيح عيسي بن مريم جز اين نشايد گفت که او رسول خداست و کلمه الهي است که به مريم فرستاده و روحي از عالم الوهيت است؛ پس به خدا و همه فرستادگانش ايمان آوريد و به تثليث قائل نشويد (اب و ابن و روح القدس را خدا نخوانيد)، از اين گفتار شرک باز ايستيد که براي شما بهتر است، جز خداي يکتا خدايي نيست و منزّه و برتر از آن است که او را فرزندي باشد، هر چه در آسمان و زمين است همه ملک او است و خدا تنها به نگهباني (همه موجودات) کافي است. (171) |
| لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَلَا الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ ۚ وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا (172) |
| هرگز مسيح از بنده خدا بودن اِبا و استنکاف ندارد و فرشتگان مقرّب نيز (به بندگي او معترفند). و هر کس از بندگي خدا سر پيچد و دعوي برتري کند، زود باشد که خدا همه را به سوي خود محشور سازد. (172) |
| فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (173) |
| پس آنان را که ايمان آورده و نيکوکار شده اجر و ثواب تمام و کامل مي‌دهد و به فضل خود بر آن مي‌افزايد، و آنان را که سرپيچي و سرکشي کرده به عذابي دردناک معذّب خواهد فرمود و آنان (بر نجات خود) جز خدا هيچ کس را دوست و ياور نخواهند يافت. (173) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا (174) |
| اي مردم، براي هدايت شما از جانب خدا برهاني (محکم) آمد، و نوري تابان به شما فرستاديم. (174) |
| فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (175) |
| پس آنان که به خدا گرويدند و به او متوسل شدند به زودي آنها را به جايگاه رحمت و فضل خود درآورده و به راهي راست به سوي خود رهبري نمايد. (175) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |