| سوره 67 | سوره مبارکه الملك | صفحه 563 |
|
| وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13) |
| و گفتارتان را پنهان کنيد يا آن را آشکار سازيد، مسلماً او به نيّات و اسرار سينه ها داناست. (13) |
| أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14) |
| آيا کسي که [همه موجودات را] آفريده است، نمي داند؟ و حال آنکه او لطيف و آگاه است. (14) |
| هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15) |
| اوست که زمين را براي شما رام قرار داد، بنابراين بر اطراف و جوانب آن راه رويد و از روزي خدا بخوريد، و برانگيختن مردگان و رستاخيز به سوي اوست. (15) |
| أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16) |
| آيا از کسي که [حاکميت و فرمانروايي اش] در آسمان قطعي است [چه رسد در زمين] خود را در امان ديده ايد، از اينکه [با شکافتن زمين] شما را در آن فرو برد در حالي که زلزله و جنبش موج آسايش را ادامه دهد؟ (16) |
| أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17) |
| آيا از کسي که حاکميت و فرمانروايي اش در آسمان قطعي است [چه رسد در زمين] خود را در امان ديده ايد از اينکه توفاني سخت [که با خود ريگ و سنگ مي آورد] بر شما فرستد؟ پس به زودي خواهيد دانست که بيم دادن من چگونه است! (17) |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (18) |
| و مسلماً کساني که پيش از آنان بودند [آيات خدا و پيامبران را انکار کردند]، پس [بنگر] عذاب من چگونه بود! (18) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ (19) |
| آيا ندانسته اند که پرندگان بالاي سرشان را در حالي که بال مي گشايند و مي بندند، فقط [خداي] رحمان در فضا نگه مي دارد؟ يقيناً او بر همه چيز بيناست. (19) |
| أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (20) |
| آيا آن کيست [از] سپاهتان که شما را به هنگام نزول عذاب در برابر خداي رحمان ياري دهد؟ کافران جز دچار فريب [شيطان] نيستند. (20) |
| أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21) |
| يا کيست آنکه به شما روزي دهد، اگر خدا روزي اش را از شما باز دارد؟ [نه اينکه حقيقت را نمي دانند] بلکه در سرکشي و نفرتِ [از حق سرسختي و] پافشاري مي کنند. (21) |
| أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (22) |
| آيا کسي که نگونسار و به صورت افتاده حرکت مي کند، هدايت يافته تر است يا آنکه راست قامت بر راه راست مي رود؟ (22) |
| قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (23) |
| بگو: اوست که شما را آفريد و براي شما گوش و ديده و دل قرار داد، ولي اندکي سپاس مي گزاريد. (23) |
| قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) |
| بگو: اوست که شما را در زمين آفريد و به سوي او محشور مي شويد. (24) |
| وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (25) |
| و مي گويند: اگر راستگوييد اين وعده وقوع [رستاخيز] کي خواهد بود؟ (25) |
| قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (26) |
| بگو: دانش و آگاهي [اين حقيقت] فقط نزد خداست و من تنها بيم دهنده اي آشکارم. (26) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |