| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 475 |
|
| هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا ۚ وَمِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّىٰ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (67) |
| اوست که شما را از خاک آفريد، سپس از نطفه، آن گاه از علقه، سپس به صورت طفلي [از رحم مادران] بيرون مي فرستد، تا به کمال نيرومندي و قوت خود برسيد، آن گاه پير و سالخورده شويد، و برخي از شما پيش از رسيدن به اين مراحل قبض روح مي شويد، و [برخي زنده مي مانيد] تا به آن مدتي که معين و مقرّر است برسيد، و براي اينکه شما [درباره حق] تعقّل کنيد. (67) |
| هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (68) |
| اوست که زنده مي کند و مي ميراند، و چون پديد آمدن چيزي را اراده کند، فقط به آن مي گويد: باش. پس بي درنگ موجود مي شود. (68) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ أَنَّىٰ يُصْرَفُونَ (69) |
| آيا کساني را که در آيات خدا مجادله و ستيزه مي کنند، ننگريستي که چگونه [از حق به باطل] برگردانده مي شوند؟ (69) |
| الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَبِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (70) |
| همانان که قرآن و ديني را که پيامبران خود را به آن فرستاديم، انکار کردند، پس به زودي [نتيجه انکار خود را] خواهند دانست؛ (70) |
| إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ (71) |
| زماني که غل ها و زنجيرها [ي آتشين] در گردن هايشان باشد در حالي که به وسيله آنها کشيده شوند، (71) |
| فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (72) |
| در ميان آب جوشان، سپس آنان را در آتش افروخته دوزخ مي سوزانند. (72) |
| ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73) |
| آن گاه به آنان گويند: معبوداني که [در الوهيت و ربوبيت] شريکان خدا مي گرفتيد کجايند؟ (73) |
| مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَكُنْ نَدْعُو مِنْ قَبْلُ شَيْئًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِينَ (74) |
| [همان معبوداني که] به جاي خدا [مي پرستيديد]، مي گويند: از نظر ما گم و ناپديد شدند، بلکه ما پيش از اين چيزي را نمي پرستيديم. اين گونه خدا کافران را گمراه مي کند. (74) |
| ذَٰلِكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ (75) |
| اين [عذاب ها] براي آن است که به ناحق در زمين شادي و سرمستي مي کرديد و به سبب آن است که مغرورانه به پايکوبي و خوشحالي مي پرداختيد. (75) |
| ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (76) |
| از درهاي دوزخ وارد شويد که در آن جاو دانه ايد؛ پس چه بد است اقامت گاه متکبران. (76) |
| فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ (77) |
| نهايتاً [بر آزار اينان] شکيبا باش، بي ترديد وعده خدا حق است. پس اگر بخشي از عذاب هايي را که به آنان وعده مي دهيم به تو نشان دهيم، يا تو را پيش از آن از دنيا ببريم [تفاوتي ندارد، در هر صورت] به سوي ما بازگردانده مي شوند [و کيفرشان را خواهند ديد.] (77) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |