| سوره 73 | سوره مبارکه المزمل | صفحه 575 |
|
| ۞ إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَىٰ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ ۚ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ۚ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَىٰ ۙ وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ۙ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ ۚ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا ۚ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (20) |
| پروردگار تو مى‌داند که تو و گروهى از آنان که با تو هستند نزديک به دو ثلث شب و نيم شب و ثلث شب را به نماز مى‌ايستيد. و خداست که اندازه شب و روز را معين مى‌کند. و مى‌داند که شما هرگز حساب آن را نتوانيد داشت. پس توبه شما را بپذيرفت. و هر چه ميّسر شود از قرآن بخوانيد. مى‌داند چه کسانى از شما بيمار خواهند شد، و گروهى ديگر به طلب روزى خدا به سفر مى‌روند و گروه ديگر در راه خدا به جنگ مى‌روند. پس هر چه ميسر شود از آن بخوانيد. نماز بگزاريد و زکات بدهيد و به خدا قرض الحسنه دهيد. و هر خيرى را که براى خود پيشاپيش بفرستيد، آن را نزد خدا خواهيد يافت. و آن پاداش بهتر است و پاداشى بزرگ‌تر است. و از خدا آمرزش بخواهيد، زيرا خدا آمرزنده و مهربان است. (20) |
| سوره 74 | سوره مبارکه المدثر | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1) |
| اى جامه در سر کشيده، (1) |
| قُمْ فَأَنْذِرْ (2) |
| برخيز و بيم ده. (2) |
| وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ (3) |
| و پروردگارت را تکبير گوى. (3) |
| وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4) |
| و جامه‌ات را پاکيزه دار. (4) |
| وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5) |
| و از پليدى دورى گزين. (5) |
| وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ (6) |
| و چيزى مده که بيش از آن چشم داشته باشى. (6) |
| وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (7) |
| براى پروردگارت صابر باش. (7) |
| فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8) |
| و آنگاه که در صور دميده شود، (8) |
| فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ (9) |
| آن روز روزى سخت خواهد بود. (9) |
| عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (10) |
| و براى کافران ناآسان. (10) |
| ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11) |
| مرا با آن که تنهايش آفريده‌ام واگذار. (11) |
| وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا (12) |
| او را مالى بسيار دادم. (12) |
| وَبَنِينَ شُهُودًا (13) |
| و پسرانى همه در نزد او حاضر. (13) |
| وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا (14) |
| و کارهاى او را به نيکوتر وجهى برساختم. (14) |
| ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15) |
| آنگاه طمع مى‌بندد که زيادت کنم. (15) |
| كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16) |
| آرى، که او در برابر آيات ما ستيزه‌جوست. (16) |
| سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17) |
| او را به مشقتى مى‌اندازم. (17) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |