| سوره 52 | سوره مبارکه الطور | صفحه 525 |
|
| أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (32) |
| آيا آنان را رؤياهايشان به اين پندارها کشانده يا خود مردمى طاغى هستند. (32) |
| أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ (33) |
| يا مى‌گويند: قرآن را خود ساخته است. نه، آنها ايمان نمى‌آورند. (33) |
| فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ (34) |
| اگر راست مى‌گويند، سخنى مانند آن بياورند. (34) |
| أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ (35) |
| آيا بى‌هيچ خالقى پديد آمده‌اند يا خود خالق خويشند؟ (35) |
| أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ (36) |
| يا آسمانها و زمين را خلق کرده‌اند؟ نه، به يقين نرسيده‌اند. (36) |
| أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ (37) |
| يا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟ يا بر چيزى تسلط يافته‌اند، (37) |
| أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (38) |
| يا نردبامى دارند که از آن بالا مى‌روند و گوش فرامى‌دهند؟ پس آن که گوش فراداده حجتى آشکار بياورد. (38) |
| أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ (39) |
| يا خداوند را دختران است و شما را پسران؟ (39) |
| أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ (40) |
| يا از آنها مزدى مى‌طلبى و پرداخت غرامت بر آنها دشوار است؟ (40) |
| أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (41) |
| يا علم غيب مى‌دانند و مى‌نويسند؟ (41) |
| أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42) |
| يا مى‌خواهند حيلتى کنند؟ اما کافران خود به حيلت گرفتارند. (42) |
| أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (43) |
| يا آنها را خدايى است جز خداى يکتا؟ منزه است خداى يکتا از هر چه شريکش مى‌سازند. (43) |
| وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ (44) |
| اگر بنگرند که قطعه‌اى از آسمان فرومى‌افتد، مى‌گويند: ابرى است متراکم. (44) |
| فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45) |
| پس آنها را واگذار تا روزى را که در آن به هلاکت مى‌رسند بنگرند؛ (45) |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (46) |
| روزى که مکرشان هيچ به حالشان سود نکند و کس به ياريشان برنخيزد. (46) |
| وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (47) |
| براى کسانى که ستم مى‌کنند، باز هم عذابى است جز اين عذاب، ولى بيشترينشان نمى‌دانند. (47) |
| وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48) |
| در برابر فرمان پروردگارت شکيبا باش که تو تحت نظر مايى. و هنگامى که برخاستى، به ستايش پرردگارت تسبيح گوى. (48) |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (49) |
| و تسبيح گوى در پاره‌اى از شب و به هنگام ناپديد شدن ستارگان. (49) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |