| سوره 31 | سوره مبارکه لقمان | صفحه 414 |
|
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (29) |
| آيا نديده‌اى که خدا از شب مى‌کاهد و به روز مى‌افزايد و از روز مى‌کاهد و به شب مى‌افزايد و آفتاب و ماه را رام خود ساخت که هر يک تا زمانى معين در حرکت است؟ و خدا به کارهايى که مى‌کنيد آگاه است. (29) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (30) |
| اين بدان سبب است که خداى يکتا حق است و هر چه به جز او مى‌خوانند باطل است و خداست بلندمرتبه و بزرگوار. (30) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِيُرِيَكُمْ مِنْ آيَاتِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (31) |
| آيا نديده‌اى که کشتى به نعمت خدا در دريا روان مى‌شود تا خدا پاره‌اى از آيات قدرت خود را به شما بنماياند؟ در اين، براى مردم شکيباى سپاسگزار عبرتهاست. (31) |
| وَإِذَا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ (32) |
| و چون موجهاى عظيم همانند ابرها آنها را فرو پوشد، خدا را از روى اخلاص در دين بخوانند. و چون نجاتشان دهد و به خشکى برد، برخى به عهد خويش وفا کنند. و جز غداران کافرنعمت، آيات ما را انکار نکنند. (32) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْمًا لَا يَجْزِي وَالِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَنْ وَالِدِهِ شَيْئًا ۚ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ (33) |
| اى مردم، از پروردگارتان بترسيد و از روزى که هيچ پدرى کيفر فرزند را به عهده نگيرد و هيچ فرزندى کيفر پدر را عهده‌دار نشود پروا کنيد. وعده خدا حق است. زندگى دنيا فريبتان ندهد و نيز شيطان فريبکار به کرم خدا مغرورتان نسازد. (33) |
| إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ ۖ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا ۖ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (34) |
| خداست که مى‌داند که قيامت چه وقت مى‌آيد. اوست که باران مى‌باراند و از آنچه در رحمهاست آگاه است. و هيچ کس نمى‌داند که فردا چه چيز به دست خواهد آورد و کسى نمى‌داند که در کدام زمين خواهد مرد. خدا دانا و آگاه است. (34) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |