| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 129 |
|
| وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِمْ مَا يَلْبِسُونَ (9) |
| و اگر آن پيامبر را از ميان فرشتگان بر مى‌گزيديم باز هم او را به صورت مردى مى‌فرستاديم و اين خلط و اشتباه که پديد آورده‌اند بر جاى مى‌نهاديم. (9) |
| وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (10) |
| پيامبرانى را هم که پيش از تو بودند مسخره مى‌کردند. پس مسخره‌کنندگان را عذابى که به ريشخندش مى‌گرفتند فروگرفت. (10) |
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (11) |
| بگو: در روى زمين بگرديد و بنگريد که پايان کار تکذيب‌کنندگان چگونه بوده است. (11) |
| قُلْ لِمَنْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُلْ لِلَّهِ ۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (12) |
| بگو: از آن کيست آنچه در آسمانها و زمين است؟ بگو: از آن خداست. بخشايش را بر خود مقرر داشته، همه شما را در روز قيامت -که در آن ترديدى نيست- گرد مى‌آورد. آنان که به زيان خويش کار کرده‌اند، ايمان نمى‌آورند. (12) |
| ۞ وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (13) |
| از آن اوست هر چه در شب و روز جاى دارد و اوست شنوا و دانا. (13) |
| قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ ۗ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (14) |
| بگو: آيا ديگرى جز خدا را به دوستى گيرم که آفريننده آسمانها و زمين است و مى‌خوراند و به طعامش نياز نيست؟ بگو: هر آينه من مأمور شده‌ام که نخستين کسى باشم که تسليم امر خدا شده باشد. پس، از مشرکان مباش. (14) |
| قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (15) |
| بگو: از عذاب آن روز بزرگ مى‌ترسم اگر از پروردگارم فرمان نبرم. (15) |
| مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (16) |
| در آن روز، عذاب را از هر که بگردانند مورد رحمت خدا واقع شده است، و اين کاميابى آشکارى است. (16) |
| وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (17) |
| اگر خدا به تو محنتى برساند، هيچ کس جز او دفعش نتواند کرد، و اگر به تو خيرى برساند بر هر کارى تواناست. (17) |
| وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (18) |
| و اوست قاهرى بالاتر از همه بندگان خويش و دانا و آگاه است. (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |