| سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 550 |
|
| لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (6) |
| به يقين در توکل و نيايش ابراهيم و همگامانش به درگاه خدا براى شما اقتداى نيکويى است ، البته اين از عهده کسانى ساخته است که به خدا و روز واپسين اميد دارند ( خدا را باور کرده و به او دل بسته اند و به اميد دستيابى به پاداش آخرت کارهاى شايسته مى کنند ) و هر کس از فرمان خدا روى برتابد و با کافران دوستى کند خود زيان کرده است ، زيرا خداوند به اطاعت او نيازى ندارد و خداست که در مورد دستورات خود که همه مصلحت آميز است ، ستوده است . (6) |
| ۞ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً ۚ وَاللَّهُ قَدِيرٌ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (7) |
| اميد است که خداوند به کافرانِ مکّه اين توفيق را بدهد که مسلمان شوند; آن گاه ميان شما و کسانى از آنان که به فرمان خدا با آنان دشمنى کرده ايد محبتى برقرار سازد ، و خدا بر اين کار تواناست . و او هرگاه بندگانش توبه کنند و اسلام آورند گناهانشان را مى بخشد و آنان را از رحمت خود برخوردار مى سازد . (7) |
| لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ (8) |
| خداوند شما را از دوستى با مشرکان مکّه بازداشته است ولى او شما را از کسانى که در امر دين با شما به کارزار برنخاسته و شما را از ديارتان بيرون نکرده اند باز نمى دارد که با آنها نيکى کنيد و با آنان به عدل و داد رفتار نماييد ، چرا که خداوند دادگران را دوست مى دارد . (8) |
| إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَىٰ إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (9) |
| خداوند شما را فقط از دوستى با کسانى نهى مى کند که در امر دين با شما پيکار کرده و شما را از ديارتان بيرون رانده و بر بيرون راندنتان يکديگر را يارى نموده اند . و کسانى که با آنان طرح دوستى بريزند قطعاً ستمکارند . (9) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ۚ ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ ۖ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (10) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، هرگاه زنان با ايمان به مدينه هجرت کردند و نزد شما آمدند ، آنان را در مورد هجرت و ايمانشان بيازماييد و ] به نتيجه آزمون اکتفا کنيد که [ خداوند به ايمانشان داناتر است . پس اگر با ايمانشان يافتيد ، آنان را به کافران باز مگردانيد; نه زنان با ايمان براى مردان کافر حلالند و نه کافران براى زنان با ايمان ، چرا که پيوند ازدواج ميان آنان گسسته است; و بايد به شوهرانشان آنچه را که به عنوان مهريه پرداخته اند بدهيد . و بر شما گناهى نيست که با اين زنان ازدواج کنيد به شرط آن که مَهرشان را به آنان بدهيد . شما بعد از آن که اسلام آورديد نبايد زنان کافر خود را در همسرى نگه داريد . و اگر همسر شما به کافران پيوست ، از آنان مهريه اى را که به همسرانتان داده ايد مطالبه کنيد ، و کافران نيز حق دارند که اگر همسرانشان به شما پيوستند ، مهريه آنها را از شما بخواهند . اين است حکمِ خدا که ميان شما داورى مى کند و خدا دانا و حکيم است . (10) |
| وَإِنْ فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُمْ مِثْلَ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ (11) |
| و اگر با پيوستن همسرانتان به کفار ، مهريه اى که از همسران شماست از دستتان رفت ( پس از مطالبه آن را به شما ندادند ) ، آن گاه در جنگ غنيمتى از آنان به دست آورديد ، بايد به کسانى که همسرانشان به کافران پيوسته اند ، از آن غنيمت مانند آنچه به عنوان مَهر هزينه کرده اند بدهيد ، و از خدا که به او ايمان داريد پروا داشته باشيد ] و احکام و حدود او را رعايت کنيد [ . (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |