فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 49

سوره مبارکه الحجرات

صفحه 517
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ (12)
اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از گمان هاى بد درباره ديگران ـ که بسيار هم هست ـ بپرهيزيد و به آنها ترتيب اثر ندهيد ، چرا که پاره اى از گمان ها گناه است ، و درصدد کشف عيوب مردم برنياييد ، و يکديگر را غيبت نکنيد که غيبت مؤمن بسان اين است که کسى گوشت مرده برادر خود را بخورد; آيا يکى از شما دوست دارد گوشت برادرش را که مرده است بخورد ؟ شما قطعاً از اين کار کراهت داريد; پس غيبت را نيز ناخوشايند بدانيد و از خدا بترسيد و به درگاه او از اين گناهان توبه کنيد که خداوند بسيار توبه پذير و مهربان است . (12)
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (13)
اى مردم ، ما شما را از يک مرد و يک زن ( آدم و حوّا ) آفريديم; بنابراين هيچ تيره و قبيله اى در آفرينش بر ديگرى برترى ندارد; ما شما را به صورت تيره هاى گوناگون و قبيله هاى مختلف قرار داديم تا يکديگر را بشناسيد نه آن که به نژادپرستى روى آوريد و به نژاد و تيره خود افتخار کنيد و هر ملّتى خود را از ديگر ملّت ها گرامى تر بداند; به يقين گرامى ترين شما نزد خدا با تقواترين شماست . خداست که معيار برترى انسان ها را معين مى کند ، چرا که او به حقايق امور دانا و آگاه است . (13)
۞ قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا ۖ قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ ۖ وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (14)
دسته اى از اين اعراب باديه نشين گفتند ايمان آورديم . اى پيامبر ، به آنان بگو : شما ايمان نياورده ايد ، بلکه بگوييد : اسلام آورديم . هنوز ايمان در دل هاى شما راه نيافته است; ولى اگر خدا و پيامبرش را فرمان بريد ، از پاداش اعمالتان چيزى نمى کاهد ، زيرا خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است . (14)
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ (15)
مؤمنان کسانى اند که به يکتايى خدا ايمان آورده و رسالت فرستاده او را باور کرده و در آنچه بدان گرويده اند ترديد نکرده اند ، و با مال و جانشان در راه خدا تلاش نموده اند ( براى رضاى خدا وظايف مالى و بدنى خود را انجام داده اند ) . تنها اينانند که در ادّعاى ايمان راست مى گويند . (15)
قُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِينِكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (16)
به اين باديه نشينان بگو : آيا خدا را از ايمان و ديندارى خود خبر مى دهيد ، در حالى که خدا آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمين است مى داند ، و خدا به هر چيزى داناست . (16)
يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا ۖ قُلْ لَا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُمْ ۖ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (17)
بر تو منّت مى نهند که اسلام آورده اند . به آنان بگو : بر من منّت نگذاريد که اسلام آورده ايد ، بلکه خدا بر شما منّت دارد که شما را به ايمان هدايت کرده است اگر در ادّعاى ايمان راستگو باشيد . (17)
إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (18)
همانا خداست که نهان آسمان ها و زمين را مى داند ، و خدا به آنچه مى کنيد بيناست . (18)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 517صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی