فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 39

سوره مبارکه الزمر

صفحه 466
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ (68)
و در صور دميده مى شود ، پس هر که در آسمان ها و هر که در زمين است مى ميرد ، مگر کسى که خدا بخواهد; سپس بار ديگر در صور دميده مى شود و به ناگاه آنان که مرده اند حياتى دوباره مى يابند و به پا مى ايستند و حيرت زده مى نگرند . (68)
وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (69)
و زمين به نور پروردگارش روشن مى شود ، و خوبى ها و بدى ها براى همگان آشکار مى گردد ، و آن کتاب ( لوح محفوظ ) در ميان نهاده مى شود و پيامبران احضار مى گردند و از آنان درباره ابلاغ رسالت سؤال مى شود ، و شاهدانِ اعمال فراخوانده مى شوند تا شهادت خود را ادا کنند ، و ميان مردم به حق داورى مى شود و مورد ستم قرار نمى گيرند . (69)
وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ (70)
و با داورى خدا به هر کسى آنچه کرده است به تمام و کمال داده مى شود ، و خدا به آنچه مى کنند از همه داناتر است . (70)
وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ (71)
و آنان که کفر ورزيده اند ، گروه گروه به سوى جهنّم رانده مى شوند ، تا چون بدان جا رسند ، درهاى آن به رويشان گشوده مى شود و نگهبانانش از آنان مى پرسند : آيا پيامبرانى از خودتان براى شما نيامدند که آيات پروردگارتان را بر شما بخوانند و شما را از ديدار امروزتان بيم دهند ؟ مى گويند : چرا ، آمدند ، ولى ما آنان را دروغگو شمرديم و کافر شديم و وعده عذاب درباره کافران تحقق يافت . (71)
قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (72)
به آنان گفته مى شود : به درهاى دوزخ درآييد که در آن جاودانه مى مانيد . شما در برابر پيامبران گردنکشى کرديد ، و جايگاه گردنکشان بد جايگاهى است . (72)
وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ (73)
و آنان که از پروردگارشان پروا داشته اند ، گروه گروه به سوى بهشت برده مى شوند ، تا چون بدان جا رسند ـ و پيش از آمدنشان ، درهاى بهشت به رويشان گشوده شده است ـ سرايى زيبا و نعمت هايى وصف ناپذير مى بينند ، و نگهبانانش که به استقبال آنان آمده اند مى گويند : سلام بر شما; جز آنچه مى پسنديد چيزى به شما روى نمى کند ، چرا که از آلودگى ها پاک بوديد ، پس به بهشت درآييد که در آن جاودانه مى مانيد . (73)
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (74)
آنان به بهشت درآيند و گويند : ستايش خداى را که در وعده اش به ما راست گفت و سرزمين بهشت را ميراث ما قرار داد; در هر جاى آن که بخواهيم جاى مى گزينيم . پس خوب است پاداش کسانى که براى خدا کار کرده اند . (74)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 466صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی