| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 150 |
|
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنْفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا ۗ قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ (158) |
| آيا کافران پس از آن همه حجّت هاى روشن و اندرزهاى رسا جز اين انتظار دارند که فرشتگان عذاب به سويشان بيايند يا پروردگارت براى آنان پديدار شود يا برخى از نشانه هاى پروردگارت بر آنان در رسد ؟ بدانند روزى که برخى از نشانه هاى پروردگارت بر آنان در رسد ، کسى که قبلاً ايمان نياورده يا ايمان آورده ولى در دورانى که ايمان داشته کار نيکى نکرده است ، ايمانش به او سودى نمى بخشد . بگو در انتظار آن روز بمانيد که ما نيز منتظريم . (158) |
| إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (159) |
| کسانى که در اثر اختلاف با يکديگر ، در دين خود پراکندگى پديد آورده و گروه گروه شده اند ، تو در حزب و گروهشان نيستى و با آنان هيچ پيوندى ندارى ، کارشان فقط به خدا واگذار مى شود ، سپس آنان را به حقيقت آنچه کرده اند آگاه خواهد ساخت . (159) |
| مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (160) |
| هر کس نيکى بياورد ده چندانِ آن پاداش خواهد داشت ، و هر کس بدى بياورد ، جز به مانند آن او را کيفر نمى دهند و بر آنان ستم نمى رود . (160) |
| قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (161) |
| بگو : پروردگارم مرا به راهى راست و استوار که نه در آن اختلافى است و نه پوينده اش را از مقصد باز مى دارد ، هدايت کرده است ; آيينى برپادارنده نيکبختى دنيا و آخرت ; آيين ابراهيم ; همو که از انحراف و شرک برکنار بود و در زمره مشرکان نبود . (161) |
| قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (162) |
| بگو : بى ترديد نماز و عبادت من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار همه جهان هاست . (162) |
| لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (163) |
| او را شريکى نيست ، و من به اين که همه کارهاى خود را براى خدا انجام دهم فرمان يافته ام ، و در اين که تسليم خدا باشم اولين مرتبه را دارم . (163) |
| قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (164) |
| بگو : آيا جز خدا پروردگارى بجويم با اين که او پروردگار همه چيز است ؟ و هيچ کس کارى نمى کند مگر اين که بر دوش خودش خواهد بود ، و هيچ باربردارى ( گناهکارى ) بار ديگرى را بر دوش نمى کشد ، سپس بازگشت شما به سوى پروردگارتان خواهد بود و او شما را از حقيقت آنچه بر سرش اختلاف مى کرديد آگاه خواهد ساخت . (164) |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (165) |
| و اوست آن که شما را در زمين جايگزين پيشينيان ساخت ، و برخى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى برترى داد تا شما را در آنچه عطايتان کرده است بيازمايد . به يقين پروردگار تو به سرعت کيفر مى دهد ، و به راستى او آمرزنده و مهربان است . (165) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |