| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 133 |
|
| فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (45) |
| پس ريشه آن مردمى که ستم کردند قطع شد ، و ستايش از آنِ خداست که پروردگار جهانيان است . (45) |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46) |
| اى پيامبر ، به مشرکان بگو : به من خبر دهيد ، اگر خدا گوش ها و ديدگانتان را بگيرد و بر دل هايتان مهر نهد جز خدا کدام معبودى است که آن را براى شما بازآورد ؟ بنگر چگونه نشانه هاى توحيد را به سوى انديشه ها مى گردانيم ، سپس آنان روى برمى تابند . (46) |
| قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) |
| بگو : به من خبر دهيد ، اگر عذاب خدا ناگهان يا آشکارا به شما رسد ، آيا جز گروه ستمکار نابود خواهند شد ؟ (47) |
| وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (48) |
| و ما پيامبران را جز براى مژده رساندن و هشدار دادن به رسالت نمى فرستيم . پس کسانى که ايمان بياورند و صلاح پيشه سازند نه ترسى آنان را فرومى گيرد و نه اندوهگين مى شوند . (48) |
| وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49) |
| و کسانى که نشانه هاى ما را دروغ انگاشته اند ، به سزاى اين که راه بندگى خدا را وانهاده اند ، عذاب به آنان خواهد رسيد . (49) |
| قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50) |
| بگو : من به شما نمى گويم که گنجينه هاى خدا که پديده ها را از آن به وجود مى آورد نزد من است ، تا خواسته هاى شما را برآورده کنم ، و غيب نمى دانم تا آنچه را که نهان است براى شما بازگويم ، و به شما نمى گويم که من فرشته ام که خوردن و آشاميدن را بر من عيب مى گيريد . تفاوت من و شما در اين است که خدا به من وحى کرده و مرا بينا نموده است ، و من جز آنچه را که به من وحى مى شود پيروى نمى کنم . بگو : آيا نابينا و بينا برابرند ؟ پس آيا نمى انديشيد که بايد نابينا از بينا پيروى کند ؟ (50) |
| وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51) |
| و به وسيله اين قرآن کسانى را هشدار ده که مى ترسند به سوى پروردگارشان محشورشان کنند در حالى که جز او سرپرست و شفاعت کننده اى ندارند ; آرى هشدارشان ده ، باشد که تقوا پيشه کنند . (51) |
| وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ (52) |
| و مبادا به درخواست کفرپيشگان توانگر ، مؤمنان تهيدستى را که هر صبح و عصر خدا را مى خوانند و قرب او را مى جويند از خود برانى ; نه چيزى از حساب اعمال آنان برعهده توست و نه چيزى از حساب اعمال تو برعهده آنان است که بخواهى آنان را از خود برانى . اگر چنين کنى از ستمگران خواهى شد . (52) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |