| سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 500 |
|
| قُلْ لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14) |
| به آنان که ايمان آورده اند بگو: تا از کسانى که انتظار و توقّع روزهاى [عقوبت] خدا را ندارند، بگذرند تا [خداوند] هر قومى را [چه شما و چه آنان ]در برابر آنچه کسب مى کرده اند جزا دهد. (14) |
| مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۖ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (15) |
| هر کس کار شايسته کند به سود خود او است و هر کس کار بد انجام دهد به زيان خود او است، سپس به سوى پروردگارتان بازگردانده مى شويد. (15) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (16) |
| و همانا ما به بنى اسرائيل کتاب و حکم و نبوّت داديم و از چيزهاى مطبوع به آنان عطا کرديم و بر اهل زمانه برترشان ساختيم. (16) |
| وَآتَيْنَاهُمْ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْأَمْرِ ۖ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (17) |
| و دليل هايى روشن از امر [دين] به آنان داديم، پس اختلاف نکردند، مگر پس از آن که علم [به حقيقت] برايشان حاصل شد [و اين اختلاف] از روى تجاوزطلبى [بود] که در ميان آنان وجود داشت، همانا پروردگار تو روز قيامت ميان آنها درباره آنچه در آن اختلاف مى کردند قضاوت خواهد کرد. (17) |
| ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَىٰ شَرِيعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (18) |
| سپس تو را بر راهى از امر [و شرع اِلهى] قرار داديم; پسْ از آن پيروى کن و از هوس هاى آنان که نمى دانند پيروى مکن. (18) |
| إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۖ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ (19) |
| زيرا آنان هرگز در برابر مؤاخذه خدا کارى هر چند اندک براى تو نمى توانند بکنند; و همانا ظالمان بعضيشان ياور بعضى ديگرند و خدا ياور تقواپيشگان است. (19) |
| هَٰذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (20) |
| اين [قرآن، موجب] بصيرت هايى است براى مردم و مايه هدايت و رحمتى است براى مردمى که اهل يقين اند. (20) |
| أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (21) |
| آيا کسانى که مرتکب بدى ها شده اند، پنداشته اند که آنان را مانند کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، قرار مى دهيم که زندگى و مرگشان مساوى باشد [و همان طور که در زندگى يکسان بهره مند بودند بعد از مرگ هم يکسان باشند]؟ چه بد حکمى مى کنند! (21) |
| وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (22) |
| و خدا آسمان ها و زمين را به حقّ آفريد [که هدف خلقت تحقّق يابد] و تا هر کسى در برابر آنچه کسب کرده است جزا داده شود و آنان ظلم نخواهند ديد. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |