| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 50 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الم (1) |
| الف، لام، ميم (1) |
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ (2) |
| خدا، هيچ معبودى جز او نيست که زنده و قائم به تدبير [جهان] است. (2) |
| نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ (3) |
| اين کتاب را که تصديق کننده کتاب هاى آسمانى پيش از آن است به حقّ بر تو نازل کرد، و تورات و انجيل را [نيز ]نازل کرد. (3) |
| مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنَّاسِ وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (4) |
| پيش از آن، تا هدايتى براى مردم باشد، و فرقان را [هم ]نازل کرد. همانا کسانى که به آيات خدا کفر ورزيدند عذابى سخت خواهند داشت; و خدا عزّتمند و صاحب انتقام است. (4) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ (5) |
| همانا خدا، هيچ چيزى نه در زمين و نه در آسمان بر او مخفى نيست. (5) |
| هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (6) |
| او است آن که شما را در رَحِم ها هر گونه بخواهد شکل مى دهد; هيچ معبودى جز او نيست همو که عزّتمند و حکيم است. (6) |
| هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ (7) |
| او است که اين کتاب را بر تو نازل کرد در حاليکه بخشى از آن، آياتِ محکم اند که آنها اصل اين کتاب اند و بخشى ديگر متشابه اند. پس کسانى که در دلهايشان انحرافى هست به منظور فتنه جوئى و طلب تأويل آن، آيات متشابه آن را دنبال مى کنند، در حالى که تأويل آنها را جز خدا کسى نمى داند. و راسخان در علم مى گويند: ما به آن ايمان آورده ايم، همه اش از جانب پروردگار ماست. و جز خردمندان کسى متذکر نمى شود. (7) |
| رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8) |
| [آنان مى گويند: ]پروردگارا! پس از آنکه ما را هدايت کردى قلب هايمان را منحرف مکن، و از نزد خود رحمتى به ما ببخش، بى گمان تو خود بسيار بخشنده اى. (8) |
| رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ (9) |
| پروردگارا! قطعاً تو مردم را براى روزى که شکّى در آن نيست گِرد مى آورى; همانا خدا در وعده اش خلاف نمى کند. (9) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |