| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 403 |
|
| وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ ۚ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُسَمًّى لَجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (53) |
| و از تو مى خواهند که در [آوردن] عذاب شتاب کنى و اگر اجلى معيّن [بر ايشان] مقرّر نبود آن عذاب [درخواستى] به آنان مى رسيد و قطعاً [آن عذاب] به طور ناگهانى و در حالى که بى خبراند به سراغشان خواهد آمد. (53) |
| يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ (54) |
| از تو مى خواهند که در [آوردن] عذاب شتاب کنى در حالى که قطعاً جهنّم فراگيرنده کافران است. (54) |
| يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَيَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (55) |
| در روزى که عذاب از بالاى سرشان و از زير پايشان، آنان را فرامى گيرد و [خدا ]مى گويد: [سزاى] آنچه را که مى کرده ايد بچشيد. (55) |
| يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ (56) |
| اى بندگان من که ايمان آورده ايد! همانا زمين من وسيع است پس [با سکونت در سرزمين مناسب] تنها مرا پرستش کنيد. (56) |
| كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ (57) |
| هر نفسى چشنده مرگ خواهد بود سپس تنها به سوى ما بازگردانده مى شويد. (57) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (58) |
| و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، حتماً آنان را در غرفه هايى از بهشت جاى خواهيم داد که از پايين آنها نهرها جريان دارد و در حالى که در آن جا جاودانه اند، چه نيکو است اجر عمل کنندگان. (58) |
| الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (59) |
| همانان که صبر پيشه ساخته اند و تنها به پروردگار خويش توکّل مى کنند. (59) |
| وَكَأَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (60) |
| و چه بسيارند جنبندگانى که نمى توانند روزى خود را برعهده بگيرند، خدا است که به آنها و شما روزى مى دهد و او است شنوا و دانا. (60) |
| وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (61) |
| و اگر از آنان بپرسى: چه کسى آسمان ها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را [در مدارشان] مسخّر کرده است، بى شک خواهند گفت: خدا، پس چگونه [از اعتقاد به يگانگى او] گردانده مى شوند؟! (61) |
| اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (62) |
| خدا رزق را براى هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده مى گرداند و [يا ]به سود او تنگ مى کند، همانا خدا به هر چيزى دانا است. (62) |
| وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (63) |
| و اگر از آنان بپرسى: چه کسى از آسمان آبى نازل کرد و به وسيله آن زمين را بعد از مردگى اش زنده ساخت؟ بى شک خواهند گفت: خدا، بگو: ستايش مختصّ خدا است [و مشرکان توجّه ندارند] بلکه بيشترشان عقل خود را به کار نمى گيرند. (63) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |