| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 105 |
|
| يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انْتَهُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا (171) |
| اى اهل کتاب! در دين خود غلوّ نکنيد و درباره خدا جز حق نگوييد. جز اين نيست که مسيح، عيسى بن مريم رسول خدا و کلمه او است که آن را به سوى مريم افکند، و روحى است که از جانب او پديد آمده است. پس به خدا و رسولان او ايمان بياوريد و نگوييد: [معبود ]سه تاست. [از اين سخن ]باز ايستيد که برايتان بهتر خواهد بود. جز اين نيست که خدا معبودى يگانه است منزّه است از اينکه براى او فرزندى باشد. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است مختصّ او است. و کافى است که خدا کارگزار باشد. (171) |
| لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَلَا الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ ۚ وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا (172) |
| هرگز مسيح از اينکه بنده خدا باشد اِبا ندارد، و فرشتگان مقرّب نيز [اِبا ندارند ]و هر کس از بندگى او اِبا کند و تکبّر ورزد به زودى آنان را همگى به سوى خود محشور خواهد کرد. (172) |
| فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (173) |
| پس کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند اجرشان را به طور کامل به آنان مى دهد و از فضل خود برايشان مى افزايد، و امّا کسانى که اِبا کرده و تکبّر ورزيده اند، به عذابى دردآور عذابشان مى کند، و جز خدا يار و ياورى براى خود نخواهند يافت. (173) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا (174) |
| اى مردم! همانا براى شما از جانب پروردگارتان برهانى [عظيم ]آمده است، و ما نورى روشنگر (قرآن) به سوى شما فرو فرستاديم. (174) |
| فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (175) |
| پس کسانى که به خدا ايمان آورده و به او تمسّک جسته اند به زودى آنان را در رحمت و فضلى از جانب خويش در مى آورد و آنان را به سوى خودش، به راهى راست هدايت مى کند. (175) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |