| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 128 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (1) |
| ستايش براي خداوندي است که آسمانها و زمين را آفريد، و ظلمتها و نور را پديد آورد، اما کافران براي پروردگار خود، شريک و شبيه قرارميدهند (با اينکه دلايل توحيد و يگانگي او، در آفرينش جهان آشکار است)! (1) |
| هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ۖ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ (2) |
| او کسي است که شما را از گل آفريد، سپس مدتي مقرر داشت (تا انسان تکامل يابد)، و اجل حتمي نزد اوست (و فقط او از آن آگاه است). با اين همه، شما (مشرکان در توحيد و يگانگي و قدرت او،) ترديد ميکنيد! (2) |
| وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ (3) |
| اوست خداوند در آسمانها و در زمين، پنهان و آشکار شما را ميداند، و از آنچه (انجام ميدهيد و) به دست مي آوريد، با خبر است. (3) |
| وَمَا تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (4) |
| هيچ نشانه و آيهاي از آيات پروردگارشان براي آنان نمي آيد، مگر اينکه از آن رويگردان ميشوند! (4) |
| فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (5) |
| آنان، حق را هنگامي که سراغشان آمد، تکذيب کردند! ولي بزودي خبر آنچه را به باد مسخره ميگرفتند، به آنان ميرسد، (و از نتايج کار خود، آگاه ميشوند). (5) |
| أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِمْ مِدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (6) |
| آيا نديدند چقدر از اقوام پيشين را هلاک کرديم؟! اقوامي که (از شما نيرومندتر بودند، و) قدرتهايي به آنها داده بوديم که به شما نداديم، بارانهاي پيدرپي براي آنها فرستاديم، و از زير (آباديهاي) آنها، نهرها را جاري ساختيم، (اما هنگامي که سرکشي و طغيان کردند،) آنان را بخاطر گناهانشان نابود کرديم، و جمعيت ديگري بعد از آنان پديد آورديم. (6) |
| وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (7) |
| (حتي) اگر ما نامهاي روي صفحهاي بر تو نازل کنيم، و (علاوه بر ديدن و خواندن،) آن را با دستهاي خود لمس کنند، باز کافران ميگويند: (اين، چيزي جز يک سحر آشکار نيست)! (7) |
| وَقَالُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنْزَلْنَا مَلَكًا لَقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنْظَرُونَ (8) |
| (از بهانه هاي آنها اين بود که) گفتند: (چرا فرشتهاي بر او نازل نشده (تا او را در دعوت مردم به سوي خدا همراهي کند؟!)) ولي اگر فرشتهاي بفرستيم، (و موضوع، جنبه حسي و شهود پيدا کند،) کار تمام ميشود، (يعني اگر مخالفت کنند،) ديگر به آنها مهلت داده نخواهد شد (و همه هلاک ميشوند). (8) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |