| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 50 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الم (1) |
| الف، لام، ميم (از حروف مقطعه و اسرار قرآن است). (1) |
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ (2) |
| خداي يکتاست که جز او خدايي نيست که زنده و پاينده ابدي است. (2) |
| نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ (3) |
| آن خدايي که قرآن را به راستي بر تو فرستاد که تصديق کننده کتب آسماني قبل از خود است و (پيش از قرآن) تورات و انجيل را فرستاد، (3) |
| مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنَّاسِ وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (4) |
| براي هدايت مردم، و نيز کتاب جدا کننده ميان حق و باطل (يعني قرآن) را فرستاد. همانا آنان که به آيات خدا کافر شدند بر آنها عذاب سختي است، و خدا مقتدر و کيفر کننده ستمکاران است. (4) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ (5) |
| همانا چيزي در آسمان و زمين از خدا پنهان نيست. (5) |
| هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (6) |
| خداست آن که صورت شما را در رحم مادران مي‌نگارد هر گونه اراده کند. خدايي جز آن ذات يکتا نيست که (به هر چيز) توانا و داناست. (6) |
| هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ (7) |
| اوست خدايي که قرآن را بر تو فرستاد که برخي از آن کتاب آيات محکم است که اصل و مرجع ساير آيات کتاب خداست و برخي ديگر متشابه است، و آنان که در دلشان ميل به باطل است از پي متشابه رفته تا به تأويل کردن آن در دين راه شبهه و فتنه‌گري پديد آرند، در صورتي که تأويل آن را کسي جز خداوند و اهل دانش نداند؛ گويند: ما به همه کتاب گرويديم که همه از جانب پروردگار ما آمده، و به اين (دانش) تنها خردمندان آگاهند. (7) |
| رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8) |
| بار پروردگارا، دلهاي ما را به باطل ميل مده پس از آنکه به حق هدايت فرمودي و به ما از لطف خود رحمتي عطا فرما، که تويي بسيار بخشنده (بي‌منّت). (8) |
| رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ (9) |
| پروردگارا، محققا تو تمام مردم را در روزي که هيچ شبهه در آن نيست جمع سازي، و هرگز خدا نقض وعده خويش نخواهد کرد. (9) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |