فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه راهنما

قرآن ترجمه راهنما

سوره 112

سوره مبارکه الاخلاص (توحید)

صفحه 604
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1)
بگو: او خداي يکتاست؛ (1)
اللَّهُ الصَّمَدُ (2)
خداي بي نياز [همه موجودات هستي که نيازمند و عين فقرند براي رفع نيازشان روي به او کنند و از حضرتش گدايي نمايند.] (2)
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3)
نزاده، و زاييده نشده است، (3)
وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4)
و هيچ کس [در ذات و صفات] همانند و همتا و شبيه او نمي باشد. (4)
سوره 113

سوره مبارکه الفلق

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)
بگو: به پروردگار سپيده دم پناه مي برم، (1)
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2)
از زيان مخلوقاتي که [با انحرافشان از قوانين الهي به انسان] ضرر مي رسانند، (2)
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)
و از زيان شب هنگامي که با تاريکي اش درآيد [که در آن تاريکي انواع حيوانات موذي و انسان هاي فاسق و فاجر براي ضربه زدن به انسان در کمين اند] (3)
وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4)
و از زيان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره ها [مي دمند و با اين کار شيطاني در زندگي فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار مي آورند] (4)
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)
و از زيان حسود، زماني که حسد مي ورزد. (5)
سوره 114

سوره مبارکه الناس

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1)
بگو: پناه مي برم به پروردگار مردم (1)
مَلِكِ النَّاسِ (2)
[به] پادشاه مردم (2)
إِلَٰهِ النَّاسِ (3)
[به] معبود مردم (3)
مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4)
از زيان وسوسه گر کمين گرفته و پنهان، (4)
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5)
آنکه همواره در سينه هاي مردم وسوسه مي کند (5)
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)
از جنّيان و آدميان. (6)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 604صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی